Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
ЖЫГУЛІ' мн. Парасткі вярбы. Жыгулі тоненькія раслі, з вербалозіны жытулі— маладыя адросткі, жоўценькія дупцы, нараслі каля куста атожылы. Бакшты Іўеў.; гл. жылбуць. ЖЫГУРО'К м- Toe ж, што i ж а б у р б к 1. Жыгуркі нашчапаныя, кругленькія, жытуркоў збірала. Кураполле Паст.; гл. ж ат а р ы. ЖЫ ГУРО'ЧАК м. памяти, да ж ы т у р 6 к. Нашчапаіць с палена жыгурочкаў на распалку печы. Ускінь хоць адзін жыгурочак, мала духу — не спечэцца блін ці какорка. Кураполле Паст. ЖЫГУ'ХА ж. Тое ж, што i ж a r a II. Жыгуха жагаецца. Навікі Лудз. ЖЫГУ'ЧКА, ЖЫГУ'ШКА, ЖЫВУ'ШКА ж. Тое ж, што i ж а т а II. Наберыў ахаб жытучкі i сцібаецца ў бакі ад cniны. Ахрэмаўцы Брасл. Крапіва вялікімі лістамы, a жытучка дробнамі лісточкамі. Едлавічы Брасл. Нада было нарваць жытучкі. Кураполле Паст. Жыгучкай апёк yce рукі. Мярэцкія Глыб. Пасаветаваў жыгушку піць, ена дробненькая. Шамялі Брасл. Жыгушку пасекла i даю курам. Глівін Барыс. Жыгушку свінням даем. Мачаск Бярэз. Жыгушка жгець крэпка. Мішневічы Шум. Жытушка — маленькая крапіва. Рагулішкі Даўг. Жывушка такая пяконцая. Магуны Паст. ЖЫДА'ЦЦА гл. ЖАДА'ЦЦА ЖЬІДЖА'ЦЬ незак. Рабіцца рэдкім, вадкім. #/c з рослага жыта мука зроблена, потым замесіш цвета, то яно жыдэтя, Бакшты Іўеў. ЖЬІДЗЕ'ЛЬ м. Жыжка. Картошку з'ела, жыдзель астаўся. Навікі Лудз. ЖЬГЖА', ЖУЖА', ЖЭЖА' ж. 1. Toe ж, што i ж а б у р а. Жыжа цячэць с хлява. Едлавічы Брасл. Жыжу вазілі на поля. Валынцы В.-Дзв. 3 навоза жыжа, насіла жыжу паліваць капусту. Рыбчына Віл. Жыжа з гною нацякла ў яму. Жыжу на вое ні зложыш, яе нада ў бочку наліваць. Жылі Іўеў. Жыжа, збігае ў яму каля хлева. Мсцібава Ваўк. Жыжа сцякая ад гною. Вецярэвічы Пух. Жыжу вылію, а то сабралася дужа. Старыя Смільгіні Воран. Жужа сцякае с хлева. Мецібава Ваўк. Жэжа — гнойная вода. Дзяніскавічы Ганц. 2. Тое ж, што і ж ы д з ё л ь. Бульбянай жыжди праганящь [запівае] хлеб. Кураполле Паст. 3. Лёк. У жыжу еялёдашную дзеці бульбай макалі. Беразіно Докш. ЖЫ'ЖАЧКА ж. памянш. да ж ы ж а 2. Я зліў гэтую жыжачку з супу. Старыя Смільгіні Воран. ЖЫЖА'ВАЧКА ж. памянш. да ж ы ж а ў к а. На камян стаў i памыў ногі халоднаю вадой, назаўтра жыжавачка якаясь ускочыла, а назаўтра i гузка села. Калядзічы Ваўк
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бўць, жадацца, жыгурок, жыгўшка, жыдацца, жыжачка, жыждй, жыжў, жьіджаць, жьідзель, зела
5 👁
 ◀  / 729  ▶