лю, капусту. Стральцы Гродз. Дэнца трэба, кап такоя было з дзірачкамі i на квас зверху. Крэва Смарг.; параўн. польск. denko тж'. ДЭ'НТКД ж. Камера ў веласіпедзе. Дэнтка в ровары пэнкла. Курашэва Чыж.; параўн. польск. d§tka тж'. ДЭ'РАШ, ДЭ'РЭШ м. Конь любой масці з прымессю іншага колеру. Дэраш — дэрашаваты конь, як красны ды белыя валасы [белая грыва, хвост]. Пацаўшчына Дзятл. Як продав дэрэша, то гнядого купів. Курашэва Чыж. ДЭРЖА'К гл. ДЗЯРЖА'К ДЭРЖА'ТЭ гл. ДЗЯРЖА'ЦЬ ДЭ'РЭВО гл. ДЗЕФАВА ДЭРЭВЯ'НІКІ гл. ДЗЕРАВЯ'НІКІ ДЭСЬ гл. ДЗЕСЬ ДЭ'СЭНЬ м. Узор. Дэсэнъ ладны. Паляцкішкі Воран. Дэсэнъ стройны. Груздава Паст.; параўн. польск. deseń тж'. ДЭСЭТЁРО зб. ліч. Дзесяцера. С-пут куркі вылізло дэсэт'ёро курэнят. Курашэва Чыж. ДЭ'ТОЧКО гл. ДЗЕ'ТАЧКА ДЭУШ м. i ж. Даўжыня. Баразна такі дэўш — на кіламетр. Пацаўшчына Дзятл. Ведамо, гетака дэўш —плашчак. Дзяніскавічы Ганц. ДЭФЕНЗЫ'ВА ж. Контрразведка ў буржуазнай Польшчы. Прадзержалі нас у дэфензыве много, но некаторых таварышаў выпусцілі. Асташына Навагр.; параўн. польск. defensywa тж'. ДЭ'ЧЫЦЬ I незак. экспр. 1. Кроўыць. А вунъ нехта дэчыць. Магуны Паст. 2. Хутка рабіць. Во дзе дык дэчыць, скора шпулю надэчыш. Кураполле Паст.; параун. літ. экспр. deti 'хутка хадзіць, хутка рабіць'. ДЭФЫЦЬ II незак. экспр. Тое ж, што i д у н д з і ц ь 2. ён дэчыць — кажыць адно i тое ж. Груздава Паст.; параун. літ. экспр. deti абгаворваць'. ДЭ'ШРЫ гл. ДЗЯ'ШАР ДКУЖЫТЫ гл. ДЗЮ'ЖЫЦЬ ДЯ'БАЛ м. лаянк. Чорт, сатана. Не хачу гэдакіх д'яблаў [курэй], не ўгародзіш ад іх — дзе гляне, там пераляціць. Мсцібава Ваўк. ДЯХТО'ЛЬ м. заал. Дзяцел. Тэпэр дэсь i дяхтоля в борові рыэтко чуті. Курашэва Чыж
Дадатковыя словы
дзеравянікі, дзетачка, дзюжыць, дзяржак, дзяржаць, дзяшар, дэнткд, дэржак, дэржатэ, дэрэво, дэрэвянікі, дэсэнь, дэточко, дэфензыва, дэшры, дябал, дяблаў, дяхтоль, кро^ыць
4 👁