Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
ДЬГРГАЦЬ незак. Мігадець. Стала мне дыргаць у вачах. Парэчча Гродз.; параўн. літ. mirgti мітусіцца'. ДЬГРДА м. i ж. Toe ж, што i д ы л д а 1. Дырда ты! Mipaтычы Карэл.; параўн. літ. dltida гультай'. ДЫ'РЗАЦІ незак. экспр. Ісці павольна. Ідзе не своімі ногамі; хутчэй трохі, не дырзай! Ялова Пруж. ДЫРКА гл. ДЗІФКА ДЫРКА'ВЬШ прым. Toe ж, што i д з i p а в ы. Дыркавый мышок. Дзмітравічы Кам. ДЫ'РСА гл. ГІРС ДЫРСО'ВЫ прым. 3 дамешкай гірсы. Малолі хлеб з дырсай i пяклі дырсовы хлеп. Сапоцкіна Гродз.; гл. ripc. ДЫ'РХНУЦЬ зак. экспр. Модна крыкнуць. Дырхнула на яго. Крэва Смарг. ДЫРЭ'КТОР гл. ДАРЭ'КТАР ДЫСЦЫПЛІ'НА ж. Строгав выхаванне. Я ў бацькоў была, a дысцыпліну мела. Саланое Віл. ДЫ'СЯ ж. экспр. Toe ж, што i д ы л д а 1. Дыся такая! Саланое Віл. ДЫ'ТКА ж. Пабочны заработан. У мяне дытка ёсць — работа, за якую заплацяць. Зарабіў дытку, зрабіў дытку. Граўжышкі Ашм.; параўн. польск. dytek 'старажытная манета, роўная шасці грошам'. ДЫТЯ'ТКО гл. ДЗІЦЯ'ТКА ДЫХ м. Дыхание. Я к дыхну, дых дзяржыць. Валынцы В.-Дзв. ДЫХАВІ'НА ж. 1. Упадзіна ў баках каровы. Дыхавіна справа меншая, а калі бываюцъ роўныя, то карову абдуло} Навасёлкі Свісл. 2. Дыхавіца. Даў хвігай у дыхавіну, аш дух забіў. Номікі Бабіц. ДЫ'ХАВІЦА ж. мед. Задышка, астма. Дыхавіца ў яго. Магуны Паст. Дыхавіцу мая. Каўняны Гродз. Дыхавіца бывая ў чалавека i ў скаціны. Дыхавіцу дастаў. Старыя Смільгіні Воран. Дыхавіца — удушлівы чалавек. Рыбчына Віл. Дыхавіца заціснула, цяшка дыхаць было. Саланое Віл. Дыхавіцу Ьастаў, аш водзіць у бакі. Ахрэмаўцы Брасл. У яго дыхавіца — цяшка хадзіць, дыхаць ня можыць. Едлавічы Брасл. Дыхавіца — задышка. Мярэцкія Глыб. Дыхавіца мне прызнана. Рагулішкі Даўг. То ŭ ціпер цяшко, альбо ў дыхавіцу станя балець. Калядзічы Ваўк. Дыхавіца напала — задышка. Міратычы Карэл. Дыхавіца ў каровы. Лука Нараўк. Умёр бацька, дыхавіца была ў яго. Старыя Трокі Трак. Яму дыхавіца не пазваляець касіць. Малькуны Ігн. Дыхавіца ў яго. Малыя Аўцюкі Калінк. ДЫХАВГЧНЫ прым. 3 дыхавіцай. Дыхавічны ён, дыхавіца ў яго. Магуны Паст. Ён дыхавічны, удушлівы. Рыбчына Віл. Жыў адзін стары, дыхавічны, ня мох робіць. Ёдлавічы
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

дарэктар, дзіцятка, дырзаці, дыркавьш, дырхнуць, дырэктор, дысцыпліна, дытятко
8 👁
 ◀  / 729  ▶