Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
дзіць думацца. Ахрэмаўцы Брасл. Ім думацца. Альхоўцы Лях. ДУ'МАЦЬ незак. 1. Меркаваць. Я думаю, спіцё? Ністанішкі Смарг. 2. Мець намер. Думала там быць. Вострава Маст. 3. Жадаць. Адзін другому дабра думаям. Граўжышкі Ашм. ДУ'МБЛА, ДУ'МБЛЯ ж. Твань. Топка, калі думоля занесла. Думолой у рацэ заплыўшы дно, i ступіць няможно. Ракаўскія Швянч. ён укачаў у думолу. Думолой пахнець, думола там. Малькуны Ігн. Келбукі — сама групкия рыба, na малінькіх рыштоках водзіцца, пры думоле: там мутная вада, мул такі. Старыя Трокі Трак.; параўн. літ. dumbtas тж'. ДУМБЛГСТЫ прым. Ілісты. Возяра думолістая. Старыя Трокі Трак. Думолістая озяра, думола там. Малькуны Ігн.; параўн. літ. dumblas твань'. ДУ'МКА ж. Мысль, думка. Алі думка такая ест. Няма чалавека, каб ён жыў бяз думкаў, кажны чалавек мае свае думки Темзы Шальч. 'ЧДумкі за гарамі, а смерць — за плячыма. Кдралі Шчуч. ДУ'НДА ж. 1. Соска. Дунду дзяцём далі ў зубы смактаць. Темзы Шальч. Дай дунду, хай ссе! Малахоўцы Бар. 2. ж. i м. Соня. Ідзе i спіць, як дунда. Каўняны Гродз. ДУНДА'Р м. Гром, пярун. VKa6 цібе дундар свіснуў! Каўняны Гродз.; параўн. літ. dundŭlis гром'. ДУ'НДАРЬІ мн. Авадні. Дундары наляцелі, гізуюць каровы. Пасіене Лудз.; параўн. літ. dundŭlis таўстун'. ДУНДЖЭ'ЦЬ незак. Бубніць. Чаго там дунджыш? Ракаўскія Швянч. ДУНДЗЕ'ЦЬ незак. Грукатаць. Пустая бочка дундзіць. Лайпушкі Ігн.; параўн. літ. dundeti тж'. ДУ'НДЗТЦЬ незак. Ссаць. Дундзіць дзень цалы малако. Пацаўшчына Дзятл. Дзіця цыцку дундзіць. Мсцібава Ваўк. Вуш высасая карову: na назе лезе i дундзіць карову. Кіралі Шчуч. ДУНДЗГЦЬ незак. экспр. 1. Гаварыць недарэчнае. Што ты горла разяўляіш, дундзіш ты! Каўняны Гродз. 2. Бубніць. Дундзяць i дундзяць — няможна заснуць. Мы дундзём. Щраполле Паст. Што вы біс абеду дундзіцё? Ахрэмаўцы Брасл. Што вы тут дундзіцё? Валынцы В.-Дзв. Дундзіць пад нос. Каўняны Гродз. Што вы тут дундзіцё? Што яны там дундзяць i дундзяць? Гемзы Шальч.; параўн. літ. dundeti гаварыць'. ДУНДУ'К м. экспр. Той, хто ап'янеў ад курэння. Я, як дундук, дось — ня куру. Саланое Віл. ДУНДУ'ЛЬКА ж. Toe ж, што i д ў н д а 1. Бывала, дундульку зробіш i хлеба с сахарам пажуеш у лапінку, дасі дзіцяці, яно cce, пойдзеш i што зробіш. Кіралі Шчуч. ДУ'НУЦЦА незак. Уздувацца. Балота дунецца — як
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

апянеў, групкйя, думаць, думбла, думбле, думблой, думблу, думбля, думблістая, дундарьі, дунджэць, дундзець, дундзтць, дундулька, дунуцца, дўндзіць
4 👁
 ◀  / 729  ▶