Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
Много баравікоў па хвойніку, па ельніку, па дубняку. Альхоўцы Лях. У нас няма дубніку, дзе-нядзе дуп. Ёдлавічы Брасл. У дубніку дубэ велькія, жалудэ з іх падаюць, свінні іх ядуць. Пацаўшчына Дзятл. Дубнік малады. Багушэвічы Бярэз. Адзін дубнік парос. Рудня Астравітая Чэрв. ДУБСУУКА ж. кулін. Бабка. Кашу драную з бульбы падаўнейшаму называлі дубоўка. Вялікія Нястанавічы Лаг. ДУБСУУНІК м. Тое ж, што i д у бня к. Там дубоўнік вялікі. Чычалі Швянч. У дубоўніку жалудоў назбірала. Мішневічы Шум. ' ДУБЭЛЬТО'ВО прысл. Удвая. Як мне продасі, то я тобіе дубэльтово заплачу. Курашэва Чыж. ДУБЭЛЬТО'ВЫ гл. ДУБАЛЬТСУВЫ ДУБЭ'ЛЬТЫ толькі мн. Падвойныя вокны. Даўней dyбэльтаў не было, мату плялі i засыпюць настрой шыбіну. Ахрэмаўцы Брасл. Я ня вынімала дубэльты [з акна], хай стаяць. Магуны Паст. Пашкліць дубэльты нада. Быстрыца Астр. Hi вынімала дубэльты, да зімы будуць стаяць, памыю толькі. Жодзішкі Смарг. Я к уставіш дубэльты, то цяплей, а так не ладзіць, як дубэпьтаў нет. Малькуны 1гн. Дубэльты на зіму застаўляюць. Кіралі Шчуч. Дубэльты ставім на зіму. Вялікія Баяры Шчуч. Дубэльты — двайноё акно. Трэба на зіму заставіць дубэльты. Альхоўцы Лях. Столькі пылу, машины ходзяць, дубэльты ў вокнах так i стаяць. Малахоўцы Бар. ДУБЯ'К м. Дубовае палена. Дубяка кусок. Граўжышкі Ашм. ДУГА' ж. 1. Абруч, дуга. Дуга ў нораце. Беразіно Докш. У бучу дуга палукруглая І палка да дугі. Рагулішкі Даўг. 2. у знач. прысл. дугой. У форме дугі. Рака дугой абгіная. Рыбчына Віл. ДУДА' ж. Дуда. VДуды ў мех i па ўсіх танцах — пра канец справы, работы. Граўжышкі Ашм. ДУДА'Ч м. Дудар. Дудач на дутку грае. Альхоўцы Лях. ДУДДЗЕ, ДУ'ДДЗЯ зб. н. 1. Дуды. Куриная дуддзё. Рыбчына Віл. Дуддзя — сярэдзіна пяра. Асавец Віл. 2. Тоўстыя сцяблы травы, цыбукі. Дуддзя накосіць. Груздава Паст. ДУДЗЕ'ЦЬ незак. экспр. Бурчаць. Старая дудзіць i дудзіць, раздудзелася. Саланое Віл. Натта ўрэнная, усё дудзіць. Станіслаўцы Глыб.; параўн. літ. dudeti грукатаць'. ДУ'ДКА, ДУ'ТКА ж. 1. Дудка. Гралі дзеці на дуццы. 3padi дутку! Дутку с кары робяць, здзяруць з гарэшніку. Mipaтычы Карэл. 2. Сцябло. Дутка саланешніка. Рыбчына Віл., Глівін Барыс. Гарох пасеялі на дуткі ржыння, ён тады дужа стручыцца. Ахрэмаўцы Брасл. Бабовыя дуткі нясі ў хлеў! Кураполле Паст. Жук каліва бульбы аб'есць, толькі дутка астаецца. Саланое Віл. Дутка ад сонца [сланечніку]. Мачаск юо
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

абесць, дубэльтовы, дудзець
7 👁
 ◀  / 729  ▶