Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 513  ▶ 
АПЕ'ЧКІ мн. Апечак, драўляная аснова печы. Апечкі шаравалі хвашчанкай. Дзяніскавічы Ганц. Апечкі рабіліся дзеравянныя, зрубамt на дубовых калотках ставілі. Вецярэвічы Пух. АПЕША'ЛЫ прым. Гультаяваты. ён апешалы чалавек. Граўжышкі Ашм. АПЁНКІ гл. АПЕ'НЬКІ АПІВА'ЙЛА м. i ж. П'яніца. Гэтакіх апівайлаў ёсць. Maгуны Паст. АПІВО'ХА м. i ж. Toe ж, што i а п і в а й л а. Тут апівохі не было. Вецярэвічы Пух. АПІВО'Ш м. Toe ж, што i а п і в а йл a. Апівошы вы! Boстрава Маст. АПІВОТІ1ЫНА м. i ж. Toe ж, што i а п і в а й л а. Апівошына кажуць на п'яніцу. Вецярэвічы Пух. АПІ'КУЛА, АПЕ'КУЛА м., АПІ'КУЛЫ мн. 1. Абмалочаны сноп. Апікула — сноп, які абмалацілі. Чычалі Швянч. 2. толькі мн. Акалот. Апікулы складалі ў застаронак, a потым будзем другі раз малаціць. Малькуны Ігн.; параўн. літ. apykulos тж'. 3. м. i ж. перан. зневаж. Гультай, нікчэмны чалавек. Апікула — самы адсталы, задні, адстаючы. Ністанішкі Смарг. Апікула — няўдалы чалавек. Чычалі Швянч. Апікула стаіць, бок выпеўшы, яго не пасунеш, ці б'еш ці не б'еш. Граўжышкі Ашм. Апікула ты, чаму ты нічога ня робіш? Жылі Іўеў. Апікула ты, гультай, як мяшок паварочваешся. Ахрэмаўцы Брасл. Апекула ты! — так гавораць на няўдалага чалавека. Старыя Трокі Трак.; параўн. літ. apykula тж' (ЛТ, 165). АПІ'ЛКІ толькі мн. Апілкі. Як рэжуць дровы, сыпяцца апілкі, а як ляжыць — пілавіння. Рыбчына Віл. АПІЛО'УЛІВАЦЬ незак. Апілоўваць. Аполкі апілоўлівалі, як доскі рэзалі. Граўжышкі Ашм. АПЕНІЯ ж. Рэпутацыя, аўтарытэт. Яны страцілі апінію за бацька. Мсцібава Ваўк.; параўн. польск. opinia 'думка; поглядч АПГНКІ гл. АПЕ'НЬКІ АПІНЬКА' ж. Пянька. Вяроўкі вілі з апянькі. Мярэцкія Глыб. АПІСА'ЦЬ зак. Падрабязна расказаць пра што-н. Усё pacказаць — ні апісаць. Ністанішкі Смарг. АПГСУВАЦЬ незак. Апісваць. Ён anicye, што будзіць перат канцом. Стральцы Шальч. АПКАЛА'ЧАВАЦЬ незак. Абіваць. Жыта апкалачавалі на насеня. Бакшты Іўеў. АПКАПЧЬГЦЬ зак. Правесці мяжу, укапаць слупкі на мяжы. Разведзены сервітут пан апкапчыў, капцэ паставіў. Дзяніскавічы Ганц. АПКА'Р м. Той, хто кплівы, высмейвае іншых. Апкар гэты з усіх смяецца, а сам які? Семежава Кап
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

апенькі, апкалачаваць, апівоха, апілоуліваць, беш, пяніца, пяніцу
6 👁
 ◀  / 513  ▶