Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

Жодзішкі Смарг. Акрайчык чэрствы. Дакудава Лід. Акрайчык хлеба сами смашны. Кіралі Шчуч. Пачынаю булку i астаецца — i тое акрайчык. Галоўні Воран. Почынаіш булку, одрізуіш окрайчыка, i остаецьця окрайчык. Сіманавічы Драг. V Акрайчык — будзе сын Мікалайчык. Беняконі Воран. Йіж окрайчыка, шоб прывыла жынка сына Мыколайчыка. Сіманавічы Драг. AKPAME'CKI, АКРАМЁСКІ мн. Акраўкі. Хто скажа акрамескі, а хто — акрамёскі. Як што кроіш — акрамёскі астаюцца, паставаліся адны акрамёскі ат сукенкі. Рыбчына Віл. Акрамёскі — гэта абрэскі, што-небуць мелкая. Дакудава Лід. АКРАМЕ'ТНЫ, АКРАМГТНЫ прым. Асобны, аддзелены. Там соткі акраметныя, абгароджаныя. Акрамітна палка да красён. Ведярэвічы Пух. АКРАМУ'САК м. Акравак. Акрамусак астаўшыся ад спадніцы. Мярэцкія Глыб. АКРА'УКІ мн. 1. Toe ж, што i а к р а м ё с к і. Акраўкі — кавалачкі тканіны пры краенні. Пасека Ст.-Дар. Акраўкі acталіся ад сукенкі. Кіралі Шчуч. 2. Дробныя кавалачкі мяса. Раней рабілі так: акраўкі ад кілбасы пасоляць, а потым у сала абварачваюць. Жодзішкі Смарг. АКРА'ШВАЦЬ незак. Запраўляць, прыпраўляць тлушчам i інш. Буракі, як варам, акрашваем жырам. Мсцібава Ваўк. АКРА'ЯК м Toe ж, што i а к р а м у с а к. Кусок акрайка астаўся залатаць. Крупіца Мін. АКРА'ЯЦ гл. АКРА'ЕЦ АКРО'МАЧАК м. памянш. Акрайчык. Нады атрэзаць акромачак хлеба. Лісна В.-Дзв. АКРУЦЕ'НЬ м. 1. Атоса, скручаная з вітак. Акруцень paбілі з лазіны, з ліпы i прывязвалі да аглабель. Мярэдкія Глыб. 2. Скручаныя віткі, якімі замацоўвалі зубы ў драўлянай баране. Бароны балі дзеравяныя, акрутнямы зубы закраплялі, i зуп ніколі ня вываліцца, так закраплялі дубцом кручоным. Кураполле Паст. АКРУЦГЦЦА зак. 1. Затрымацца на вельмі кароткі час. A доўга ён у цябе быў? — Дзе табе доўга, прышоў, толькі, акруціўся i паехаў. Яны прыдуць, акруцюцца, ім інцярэсна паглядзець. Саланое Віл. Прышоў, акруціўся i пашоў. Старыя Смільгіні Воран. Хадзі, хоць акруціся тут. Бакшты Іўеў. Пойдзя, акруціцца i прыдзя да мяне. Граўжышкі Ашм. 2. Прыняць іншае палажэнне. Рыба акруцілася, стала хвастом аглушваць. Быстрыца Астр. АКРУЧА'НКА ж. Хустка, якая завязваедца паверх тонкай хусткі. Укруціса акручанкаю — хустка такая, ні малая. Крынкі Крын. АКРУ'ЧВАЦЦА, АКРУ'ЧУВАЦЦА незак. Паварочвацда, зварочвадда. Дзе ты акручваўся з плугам? Магуны Паст