Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 513  ▶ 
Беразіно Докш. Як не патаўчэцца добрэ картошка, то кажэ: «Грузаўкі тут есць». Баброўнікі Гарад. 2. Toe ж, што i г р у да 1. Зямля грузалкамі пабралася, а снег не выпаў. Беразіно Докш. ГРУЗА'ЛЫ мн. Кавалкі чаго-н. разбітага. Гарбуз разбіўся на грузалы, бурак, бручку можна разбіць на грузалы. Гемзы Шальч. ГРУЗА'УКА ж. Камяністае ці жвірыстае месца. Натта грузаўка велька — жвір, камення з глінаю, не ўкапаць. Лома бяруць, прыходзяць двоя-троя капаць дол—i рады не дадуць. Мсцібава Ваўк. ГРУЗА'УКІ гл. ГРУЗА'ЛКГ ГРУЗДЗІ', ГРУЗДЫ', ГРУЗДЭ' мн. Грузды. Кажуць, што тут груздзей было многа. Груздава Паст. Грузды большы caлёныя ўкусныя. Чарняўскія Лудз. Груздэ мала хто бярэ. Пацаўшчына Дзятл. ГРУЗЕ'ЛЬ ж. Багна, балота. Балота, грузель такая была тут, што страхата. Вецярэвічы Пух. ГРУЗЕ'НЬ ж. Тое ж, што i г р у з ель. На заставе была грузень. Пасека Ст.-Дар. ГРУ'ЗКІ прым. Гразкі. Зэмля такая грузка, йіто ораті нэ можна. Курашэва Чыж. ГРУ'3 КО прысл. Гразка, вязка. Ды шчэ там було грузко, угрузла адною нагою. Кузьмічы Люб. ГРУЗЛГЦА, ГРУЖЛГЦА ж. Сухоты, туберкулёз. Хварэе на грузліцу — гэта сухоты, а па-простаму — грузліца. Гемзы Шальч. У яго гружліца косцяў. Паляцкішкі Воран.; параўн. літ. gružlćti грызці'. ГРУ'ЗЛЯ ж. Гразкае, багністае месца. На пасьбішчах грузля, карова na грузлі перабіраецца. Масілавічы Сл. ГРУЗЛЯ'ЦЬ незак. Ісці, ехаць па вязкім месцы, угрузаць, вязнуць. Конь грузляе на полі, конь грузляцьме, i я грузляю ў балоце. Брадкі граскіе, па чэраво карова грузляе. Дзяніскавічы Ганц. Карова ідзе i грузляе. Масілавічы Сл.; параўн. літ. rŭzlićti тж'. ГРУ'ЗНУЦЬ незак. Вязнуць. Колы грузнуць i конь грузня. Вецярэвічы Пух. Граска, пашлі адна за аднэй уброт, a збоку грузнуць ногі. Альхоўды Лях. Іду i грузну в мулю. Сіманавічы Драг. ТРУДНЫ прым. Мажны, тоўсты. Былі грузныя мае залоўкі. Саланое Віл. ГРУ'ЗЫ толькі мн. 1. Toe ж, што i г р у д а 1. Балота замярзая грузамі, многа грузаў — не прайсці. Кіралі Шчуч. 2. Кавалкі цэглы, шчэбень. Грузы там, дзе робюць рамонт, печ перакладаюць. Валынды В.-Дзв. ГРУ'КНУЦЬ зак. Стукнуць. Ен нечым грукнуў. Дакудава Лід
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

грузалкг, грузаука, грузаукі, грузкі, грукнуць
4 👁
 ◀  / 513  ▶