Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 513  ▶ 
ёсць мейсца. Конь кідае снех у гохты. Гемзы Шальч. Злажыў воз на гохты, не пацягне конь цяпер. Старыя Смільгіні Воран. 3. Toe ж, што i г ё г н i 1. Гохты — палазы ў крызе, крыга, што рыбу ловяць. Гохты робяць, зрабіў гохты да крыгі. Бакшты Іўеў.; параўн. літ. gaktos тж'. ГРАБ, ГРАП м. 1. бат. Граб. Граб да дуба надобны. Парэчча Гродз. Гран расце ў нас. Альхоўцы Лях. 2. Драўніна грабу. Даўней зубы да бараны рабілі з грабу. Мсцібава Ваўк. ГРА'БА ж. Канава. Рыбчына Віл.; параўн. літ. grabe (ням. Graben) тж'. ГРАБАВГДЛА, ГРАБАВГДЛО н. Грабільна. Грабавідла — ручка ў граблях. Жодзішкі Смарг., Магуны Паст. Грабавідла паламалася ў граблях. Валынцы В.-Дзв. Грабавідло ў граблях. Кузьмічы Люб. ГРАБАВГЛА н. Toe ж, што і г р а б а в і д л а. Грабавіла— ручка ад грабель. Кураполле Паст. У граблях рашотка i грабавіла. Мярэцкія Глыб. ГРАБАВРЛЬНА н. Тое ж, што i г р а б а в i д л а. Грабавільна ў граблях. Янова Рас. ГРАБАВГСКА, ГРАБЛАВГСКА, ГРАБЛЯВІ'СКА н. Тое ж, што i г р а б а в і д л а. Грабавіска ў граблях. Граблавіска зламаў. Рагулішкі Даўг. Граблявіска, што ў руках дзяржаць. Стральцы Гродз. ГРАБАВГІПЧА н. Toe ж, што i г p а б а в 1 д л a. Грабавішча — у граблях ручка. Ракаўскія Швянч. ГРА'БАЛКІ мн. памянш. ца г p а б л i. У грабалках у галаве зубы. Ракаўскія Швянч. ГРА'БАЛЬ, ГРА'БЕЛЬ м. Граблі. Грабаль робяць з бярозы, з клёны, а зубы дубовыя. Старыя Трокі Трак. Грабель вісіць над сцяной i бразгаіць. Старыя Смільгіні Воран.; параўн. літ. greblys тж'. ГРАБАНУ'ЦЬ зак. Цаннуць, хапнуць. Лявон мусіць грабануць цібе. Бакшты Іўеў. Унук грабануў рукой, а дзет кры~ чыць, што яго унук б'ець. Ахрэмаўды Брасл. ГРАБА'НЯ н. Дзеянне паводле значэння дзеяслова граб ад ь 1. Тэраз сена грабалі i ўжо кончылі грабаня. Грыкені Вільн.; параўн. літ. grebene тж'. ГРАБАФ, ГРЭБА'Р м. Землякоп. Грабар канаву капаў; грабарэ канавы закладалі. Дзяніскавічы Ганц. Грэбар капае. Ванелевічы Кап.; параўн. ням. Graber тж' (магчыма, праз польскую). ГРА'БАР гл. ГАРБАФ ГРАБАФНЯ гл. ГАРБАФНЯ ГРАБАФСКІ прым. Землярыйны. Грабарска лапата вяліка, а жалязняк малы. Дзяніскавічы Ганц. ГРАБАУЁ н. Toe ж, што i г p а б а в i д л а. У граблях грабаўё i калодачка, дзе зубы сідзяць Валынды В.-Дзв., Грузда
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бець, грабалкі
5 👁
 ◀  / 513  ▶