кі Калінк. Глей у рацэ— жырная сівая гліна. Бакшты Іўеў. Глей — сівая зямля ў рацэ, яна ліпучая, як гліна, ліпніцца зя ногі. Рыбчына Віл. Глей— поле, дэ гліна. Смаляніца Пруж. Сіва гліна — гэто глей, a гэто моцна гліна: як замажаш шчыліну, то доўго дзяржыць, як цымэнт. Баброўнікі Гарад. У рэццы глей такі вяскі, як гліна. Палік Барыс. 4. Мул. На дне рэчкі глей — асада. Жодзішкі Смарг. Глей ■— грась, смуга. Рудня Астравітая Чэрв.; параўн. літ. gleinia, gleine 'клейкая, ліпкая зямля, гразь, зямля з белымі слаямі, мокрая гліна' (Весці АНБССР. Серыя грамадскіх навук. Мн., 1, 1971, 92—93). ГЛЕ'ЙМЫ мн. Плыты. Глеймы звязвалі віткамі з лазы. Індра Красл. ГЛЕЙЧА'Н м. цясл. Клямар. Глейчан прыбіць да адной сцяны i да другой, тады сцяна не разойдзіцца. Гемзы Шальч. ГЛЕЙЧУ'НА ж. Глеістая зямля. Глейчуна — крэпкая зямля, не рассыпаецца, глейная, слаёк чорнага, слаёк белага, як ба пры гліне, бывае i жвіру ест. Гемзы Шальч.; гл. гл ей. ГЛЕЮГА' ж. Toe ж, што i г л е й ч ў н а. Глеюга — плахая зямля. Крэва Смарг.; гл. гл ей. ГЛЁВА'ЗЫТЫ незак. Чмякаць, неакуратна есці. Много зубыв ныма, то ны йісьць, а оно глёвазыть. Сіманавічы Драг. ГЛЁК гл. ГЛЯКГЛЁУКІ прым. 1. Ацеслівы, недапечаны. Глёўкі хлеб — сеў на ніжнюю скарынку, глёўкі хлеб бярэцца за зубы. I бліны глеўкія могуць быць. Кузьмічы Люб. Хлеб глёўкі — сыры, як печ не накалена, лепіцца. Азяраны Раг. Сыры, глёўкі хлеб. Рудня Чэрв., Пасека Ст.-Дар. Недапечаны хлеб— глёўкі, клейкі, хоцъ у сцяну ляпі. Сама паследня гаспадыня спячэ глёўкі хлеп. Рудня Астравітая Чэрв. Глёўкі хлеб — сыраваты i праснаваты. Малыя Аўцюкі Калінк. VВот хлеп удаўся дык удаўся, ножам ня рэж, толькі лышкай еш. Кураполле Паст. 2. Вадкаваты, вадкі. Як малако не адагрэта — сыр глёўкі. Кураполле Паст. 3. Гразкі, вязкі. Зямля глёўкая, нельга араць, коні грузаюць. Шкураты Браг. Цяпер зямля глёўкая, няхай троху ачахне. Вецярэвічы Пух. У нас глёўкі агарод. Азяраны Раг. Глёўкая зямля на агародзі. Багушэвічы Бярэз.; гл. глей. ГЛЁУКО прысл. Гразка, мокра. Вада стаяла на градах, було глёўко. Пасека Ст.-Дар. ГЛЩЗЕ'ЦЬ незак. Даглядаць, карміць. Мяне глідзелі, што нада, то даеалі. Кемялішкі Астр. ГЛКЗАВЫ прым. Клейкі, ліпкі. Мука брытка, бо блінцы глізавы, такія клейкія. Іеерна Слуц, ГЛІЙЧА'К м. Грунтвага, ватэрпас. Я к будуеш што, naтрэбны глійчак. Ахрэмаўцы Брасл. 29. Зак