Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

ГАУЧА'РНІК гл. АУЧА'РНІК ГАУЧУ'Р гл. АУЧУ'Р ГАУЯ'ДА ж. Буйная рагатая жывёла. Я гаўяду ганіла. Пасека Ст.-Дар. Тры штукі гаўяда дзяржыць. Кузьмічы Люб. У мяне трое гаўят. Ісерна Слуц.; гл. ДАБМ, карта № 293. ГА'ФТКА, А'ФТКА ж. Toe ж, што i г а п к а 1. Гафткі naматаны, кручкі ўдзяюцца. Малахоўцы Бар. Ушый афтку i кручок. Грыкені Вільн. ГА'ХТЫ гл. ГО'ХТА ГАЦА'ЦЬ незак. Toe ж, што i г а с а д ь. Будзеш тут гацаць мне, дам табе. Ведярэвічы Пух. ГА'ЦІ толькі мн. 1. Споднія i верхнія штаны. Гаці накладаям. Групшая палатно ішло на гаці. Новыя Мацалі Варэн. Трэба гаці накладаць, ты сам умееш налажыць. Паляцкішкі Воран. Ест гаці верхнія i споднія. Пацаўшчына Дзятл. Гаці — гэта штаны. Грыкені Вільн. Мой дзядук насіў гаці, да іх гузік ушывалі. Стральцы Гродз. Гаці паўсукянковыя. ГемзыШальч. Калісьці ў белых гацёх хадзілі. Старыя Трокі Трак. У гацях аставіў нож. Старыя Смільгіні Воран. У гацёх кашэлёк з грашыма. Гемзы Шальч. 2. Жаночыя рэйтузы. Пашыла бабскія гаці. Паляцкішкі Воран. 3. Паўзункі. Дзіця ў гацёх мокрых. Старыя Трокі Трак. VTbi такі мудрэц, як саламонавы гаци Жылі Іўеў.; параўн. польск. gacie 'споднія штаны'. ГА'ЦІКІ мн. памянш. да г a ц i. Гацікі дрэненькія. Паляцкішкі Воран. ГАЦІ'ЦЬ, ГАТГТІ незак. 1. Рабіць гаць. Гацілі грэблю, вазілі ламаччо. Альхоўцы Лях. Шчэ нэ гатілі. Курашэва Чыж. 2. перан. Біць. Як зачаў гатіті в плечы, то аш тут чуті было. Курашзва Чыж. ГАЦЬ ж. Насціл з бярвенняў або галля праз балота. Тут было балото, гаць зрабілі праз балото. Альхоўцы Лях. Гаць дзелаюць. Азяраны Раг. ГАЦЭ'ЛЬ м. Toe ж, што i г і ц а ль I. Гацэль зрабі, кап павесіць можна было n. Грыкені Вільн. ГА'ЧАК м. Матыка. Вазьмі з сабою гачак, гачыць бульбу будзем! Галубы Маст. ГА'ЧКА ж. 1. Toe ж, што i г а ч а к. У нас бульбу рукамі не капаюць, а мы гачкай. Крэва Смарг. Гачка без зубоў буракі апсыпаць. Мсцібава Ваўк., Альхоўка Навагр., Масілавічы Сл. 2. Сякач. Гачка — таўкці, секчы бульбу. Пацаўшчына Дзятл. ГАЧО'К м. памянш. да г а к I. Рака намывая пяшчаны гачок, ён, як вус, вытаркнаўся. Бакшты Іўеў. ГА'ЧЬІК м. Гаплік. Ушый гачык у спадніцу. Магуны Паст. ГА'ЧЫЦЬ незак. Матычыдь. Вазьмі з сабою гачак гачыць бульбу будзем. Галубы Маст. ГА'ШТА ж. бат. Гваздзік. Гашта — гародная кветка, бела квітніць. Скрудалена Даўг.; параўн. літ. gostauta 'тж