Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 513  ▶ 
ГАРНГДАР м. Гарнітур, касцюм. Хачу справіць сабе гарнідар — рубашку i спадніцу аднаго колеру. Ласціку на гартдар купіла, аж блішчьіць. Рыбчына Віл. Пашыла цэлы гартдар, як цяігер — касцюм, спадніца i кофта, як даўней — гартдар. Мярэцкія Глыб.; параўн. польск. garnitur касцюм', ням. Garnitur (Фасм., Г, 304). ГАРНО', ГОРНО' н. Горан. Гарно у кузні, дзе гарэлі вугалі. Груздава Паст. В кузні горно. Сіманавічы Драг. ГАРНУ'ЦЬ, ГОРНУ'ТЫ незак. 1. Накіроўваць, веславаць. Гарнуў лотку да берага. Паляцкішкі Воран. 2.Скручваць (пра кудзелю). Трэба гарнуць кудзелю. Семежава Кап. Горнуты кудэлю. Сіманавічы Драг. 3. Складваць. Былі спадніцы, то ў латкі гарнулі. Семежава Кап. 4. Пластаваць сена. Сена ў пласты гарнулі. Беняконі Воран. ГАРНУ'ШАК, ГАРНУ'ШЭК м. Маленькі гаршчок. Гарнушак з гліны, як гаршчок, толькі меншы. Дакудава Лід., Maciлавічы Сл. У гарнушку вараць кашу дзецям. Стральцы Гродз., Малахоўцы Бар. Гарнушак маленькі, пабяляны. Старый Трокі Трак. Гліняны гарнушак быў. Мсдібава Ваўк. Гарнушак — меншы, гаршчок — болъшы. Магуны Паст. Гарнушэк з ухам. Беняконі Воран.; параўн. польск. garnuszek тж'. ГАРОВГТЫ прым. Гаротны, няшчасны. Гэто гаровіто дзіця, горэ знало, каравы пасвіло, служыло, знало дужо гора, бяды. Мсцібава Ваўк. ГАРО'ДНЁ н. Агародніна. Мне трэба есці гароднё. Малахоўцы Бар. ГАРОўДШ прым. Агародны. Есць рута палявая i гародняя. Быстрыца Астр. ГАРО'ДНІКІ мн. Мянушка людзей, якія вырошчвалі агародніну ў паноў. Гароднікі ў караля рабілі ў гарадах. Мсцібава Ваўк. За тры кілометры ад нас веска называецца Гароднікі; там ёсць селъсавет, крама, клуп. Да Гароднікаў тут npaŭсці бліска — прама npac поля. Кіралі Шчуч. ГАРО'ДНІНА, АРАДНІНА' ж. Агародніна. Яна ёй служыць, гародніну паліваіць. Валынцы В.-Дзв. Гародніна ў гародзе расцець: буракі, гуркі, цыбуля, гарбузы, хвасоль, патсолнічнік. Янова Рас. Тут гародніна добра расце. Вялікія Баяры Шчуч. Там арадніны лешкі. Быстрыца Астр. ГАРО'МЫ прым. Ворны. Гаромая зямля гарэцца цёнгля. Гемзы Шальч. ГАРО'НЧКА гл. ГАРА'ЧКА ГАРО'Т гл. АГАРО'Т ГАРО'ТНЫ, ГАРУ'ТНЫ прым. Toe ж, што i г а р о в і т ы. Хто задышку мая, той чалавек гаротны. Гаротная баба, задышацца i ня можа ісці. Рудня Астравітая Чэрв. Нябарака, гарутны чалавек. Магуны Паст. Гэта гарутная дзяўчына. Грузда
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

агарот, гарачка, гаро^дш, гаромы, гарончка
12 👁
 ◀  / 513  ▶