Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 513  ▶ 
гаркнець. Бывав гаркнець млека. Магуны Паст. Гаркнецъ малако. Гаркнець сала. Ракаўскія Швянч.; гл. г а р э н i ц ь. ГАРКУ'ХА ж. бат. Курыная слепата. Гаркуха — еоркая, каровы не едзят. Навікі Лудз. ГАРЛАВА'ЦЬ незак. экспр. Модна крычаць, гарлапаніць. Прышоў i пачаў гарлаваць. Граўжышкі Ашм. ГАРЛАВА'Я КІШКА' ж. Стрававод. Кураполле Паст. ГАРЛАДА'ВЫ мн. Залозы. Горла баліць, гарладавы падымаюцца. Граўжышкі Ашм. ГАРЛЯ'К I м. 1. Дыхальнае горла. Ад лёхкіх ідзе гарляк, гарляк дыхавы. Альхоўцы Лях. Гарляк перарэзаў. Старое Сяло Зэльв. 2. Дыхальнае горла i стрававод. Два гарлякі ў каровы. Грыкені Вільн. ГАРЛЯ'К II м. 1. Тое ж, што i г а н ч а р. У Валожыне гарлякі прадавалі гліняную пасуду. Бакшты Іўеў. Х/Гарляк ты валожанскі! Бакшты Іўеў. ГАРЛЯ'НКА ж. бат. Гарлянка. Я знала мясты гэтай гарлянкі. Груздава Паст. Гарлянка цвіціць сіненькім, шышачкай. Мішневічы Шум. У гарлянкі галубы цвет, у лесе можна яе знайсці. Глівін Барыс. ГАРМА'ТА ж. 1. Гармата. Яны гарматы везлі i пулямёты. Новікі Гродз. Началі страляць з гармат. Швэды Вільн. 2. перан. экспр. Поўная жанчына, таўстуха. Вун гармата пашла. Альхоўка Навагр. ГАРМУ'ШКА ж. кулін. 1. Цура. Наліў міску вады, трошкі солі ўсыпаў, хлеба накрышыў — i гармушка, наеўся гармушкі. Гармушка салоткая, як патсалодзюць ваду i накрышаць хлеба. Гемзы Шальч. Накрышаць у салотку ваду хлеба — i гармушка. Мсцібава Ваўк. Хлеба згатаваць i засаладзіць — i будзя гармушка. Новікі Гродз. 2. Подіўка. Гармушку з мукі жытняй варылі. Мсцібава Ваўк. ГАФНАК м. Гарщчок. У пост не кідалі сланіны да гарнака. Жылі Іўеў.; параўн. польск. garnek тж\ ГАРНА'ТА ж. Граната. Вайной бяром гарнаты. Я меў гарнаты. Саланое Віл. ГАФНЕЦ м., ГАФЦЫ мн. у стар. Гарнец. 1. Мера вадкасці. Гарнец — шэсць бутылак. Асавец Віл. Шва i вотку дзяржалі ў гарцах — такія бутлі сцякляныя. Гемзы Шальч. Гарнец — пяць літраў буталь. Рудня Чэрв. Гарнец — мера на чатыры кварты. Медныя гарцы харанілі ў прамузе. Старыя Трокі Трак. 2. Мера збожжа. Гарцамі збожа мералі. Бакшты Іўеў. Гарнец быў жалезны, а то с саломы спляце. Гемзы Шальч. Гарнец — невялічкая лубачка з саломы i лазой пераплецена, на дзесяцьдваццаць фунтаў. Саланое Віл. Гарнец быў пляцёны. Валынцы В.-Дзв. Тры гарцы зярна змалоць нада. Пасіене Лудз. Гарцаммералі пашню. Малыя Аўцюкі Калінк.; параўн. польск. garniec 'мера сыпкіх цел i вадкасцГ
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

гарлавая, гарната, хігарляк
12 👁
 ◀  / 513  ▶