мяцёлка, многа зярнят, а бывав не вяшысты. Трава бывая вяшыстая. Саланое Віл. ВЯКУН м. Toe ж, што i в i p. Там вяюн такі — круціць i круціць, чалавек там ня можыць выплысці, як папаў на гэта места — агіп! Ахрэмаўцы Брасл.; параўн. літ. vyti круціць'. г Г прыназ. К. Г нам приехала цётка. Валынцы В.-Дзв. ГАБА' ж., ГА'БЬГ мн. бат. Вяз, бераст. Вёска выгарала ад тых еабоў. Навасёлкі Свісл. Габа — грубое цвёрдае дрэва, лісты пахожы да ляшчыны. Быстрыца Астр. Габы растуць na лесі. Бакшты Іўеў.; параўн. літ. gŭoba тж'. ГАБА'ЦЬ незак. Чапаць. Не габай, не трэба яго габаць. Старыя Смільгіні Воран. Hi габай ты яго! Гемзы Шальч. Hi габай, што ты яго габаіш. Валынцы В.-Дзв. Сядзіш i прыказуеш дзецям: не габайця малога. Азяраны Раг. А нашто было габаць. Старыя Трокі Трак.; параўн. польск. устар. gabać gabnqć 'чапаць, трывожыць, нападаць; зачапіць, патрывожыць, напасці' (СВ, I, 788—789). ГАБДЗКУР м., ГАБДЗЮРЬГ мн. Кіпцюр. Габдзюр, габдзюры — ea ўсіх птушак: у каршуна габдзюры; курыца габдзюрамі лупя грады. Рыбчына Віл. Габдзюры балыиыя. Саланое Віл. Габдзюры такія велькія ў каршуна. Гемзы Шальч. ГАБГНА I ж. бат. Адно дрэва вяза, бераста. I ў нас габіна расце. Навасёлкі Свісл.; гл. r а б a. ГАБГНА II ж. Кабіна. Сяджу ў машине каля габіны, Граўжышкі Ашм. ГАБІРА' ж. Толь. Крыла крышу габірой. Ухвала Круп. ГАБЛКУШКІ мн. Стружкі. Габлюшкі ў печ пакідала. Магу ны Паст. ГАБЛЯВА'ЦЬ, ГЫБЛЁВАЛЫ незак. 1. Габляваць. Полаз нада габляваць з аднаго боку i з другога, a з серадзіны хадою апчысціцца. Гемзы Шальч. Гэблыком габлюють. Сіманавічы Драг. 2. перан. Знеслаўляць, зневажаць. Старая габлюе i габлюе нявестак проста на спрадзівенне. Пацаўшчына Дзятл.; параўн. польск. heblować (ням. hobeln) Табляваць.ГАБРУ'Ч гл. АБРУ'Ч ГАБЭ'ЛЯК м. памянш. да г э б а л ь. Габэлнк кароткі. Габэляк бярэ чыста, гладзенька. Гемзы Шальч. Габэлькі былі. Лоск Валож.; параўн* польск. hebeK (ням. Hebel) 'рычаг, дзяржанне
Дадатковыя словы
абруч, габруч, габьг
7 👁