Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

ВЬГЧВАРЫЦЬ зак. экспр. Зрабіць што-н, непрыстойнае. Каб вы ведалі, што ён вычварыў на сяле! Міратычы Карэл. ВЫЧОРКЫ' гл. ВЕЧАРКГ ; r i ( ВЬГЧУХАЦЦА зак. экспр. Ачуняцьг паправіцца. Трудна вычухацца хвораму чалавеку. Каўняны Гродз. Ледзве вычухалася ад хваробы. Пацаўшчына Дзятл. ВЬГЧЫНІЦЬ зак. Выпатрашыць. Трэбавычыніць нутро з рыбы. Азяраны Раг. зГ, ВЫЧЫНЯ'ЦЬ, ВЫЧЫНЯ'ТЫ, ВЫЧЫНЯ'ТЭ незак. 1. Ачышчаць, абмятаць абмалочанае збожжа ад каласкоўу дробнай саломы i інш. Бывала казалі — пайду жыта вычыню. Вычыняюць венікам бярозавым, выганя каласэ, у места змяце. Як добра вычыняюць, тады чыста жыта i добра веяць. Карал! Шчуч. Як на таку малоцяць, то выграбуць салому i вычыняюць венікам ці мяцёлкию. Мяцёлку с травы зробяць, i яна служыць. Перш вычыняюць, тады звіюць, a потым патсяваюць. Міратычы Карэл. Мятлою вычыняюць. Мсцібава Ваўк. Зверху каласкі мятлой вычыняюць. Рудня Астравітая Чэрв.. Як змолотят копу, то вычыняе — очышчае от соломы, колосья. Горек Бяроз. Як змолотэлэ, трэба вычынятэ — колостья отдэляты от жэта. Дзмітравічы Кам. 2. Высякаць хмызнякі. Буду сенакос вычыняць, галлё вычыняць, сенакос зарос, кусты, Рыбчына Віл. ў / ВЫЧЭ'СВАЦЬ, ВЫЧЭ'СУВАЦЬ незак. 1. Ачышчаць валакно ад пакулля. На шчотку лён вычэсуя, кап ні аднэй пакульт ні было. Быстрыца Астр. 2. Выгаблёўваць. Налазы ёсць загінаюць, а ёсць вычэсваюць. Чычалі Швянч. ВЬГШАПТАЦЦА зак. Выпетраць, высахнуць. Уся цыбуля вышапталася — мягкая, пустая зрабілася. Гемзы Шальч. Вышапталася цыбуля. Магуны Паст. Вышапталася ўся цыбуля„ на пены вісела. Саланое Віл. ВЬГШАПТАЦЬ зак. экспр. Страціць сілы, састарэць. Чакаю пэнсію, бо ўжо вышаптала. Старыя Трокі Трак. ВЬГШАРАВАЦЬ зак. Чыста вымыць, вычысціць. Вышаравала чыгункі. Лоск Валож. ВЫТІІКІ, ВЬГШКЬІ толькі мн. 1. Седала. У курніку вышкі, куры пашлі на вышкі. Жэрдзя паложана, i куры садзяцца на вышкі. Ліпнікі Вільн. 2. Насціл пад страхой з дошчак ці бярвенняў. На балячкі насцілаюць жэрдкі i называюць вышкі. На вышкі клалі ячмень, каб мышы ня елі. Гемзы Шальч. На вышках у гумне. Чычалі Швянч. У хаце — столь, а у хлеве — вышкг*. Малыя Аўцюкі Калінк. В хаты— стэля, а в коморы, в ciнюх, в клуні, в хлыві — вышкы. Вышкы быльшу чясьць з жырдэй, алэ можуть буты i з дошчок. Сіманавічы Драг. Змолотілі збуожэ i солому на вышкі поносілі. Курашэва Чыж. V Быг вышкы змітае — пра апошні снег. Сіманавічы Драг. ВЫТІІКРАБЦІ зак. Выскрабці. Яна вышкрабе дзежачку