Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 513  ▶ 
біцца тонкім, кволым, змарнець (пра расліны). Выцянілі ў траве буракі. Магуны Паст. Выцянцела бульба. Старый Трокі Трак. Выцянціла морхва ў траве, ценькая зрабілася. Малькуны Ігн. ВЫЦЯНЯТЦЦА незак. Расці кволым, выцягвадца ўверх. Як выцяняіцца бурак — росту няма. Жодзішкі Смарг. ВЫЦЯНЯ'ЦЬ незак. Рабіцца тонкім, кволым, марнець. Шчырэіць бурачок, як яго не праполіш, як выцяняіць. Жодзішкі Смарг. ВЫ'ЦЯРАБНІК м. Расцяроб. Выцярабнік гаралі i сеялі. Жылі Іўеў. ВЬГЦЯЦЦА, ВЬТТЯТЫСЬ зак. Ударыцца. Мой гаспадап ум'ёр з галавы — ён недзе ўпаў i выцяўся. Дакудава Лід. Выцяўся вухам. Выцяўся косцяю — каля касці баліць. Міратычы Карэл. Я некалі бегла з гуліцы i ўпала з бервы — моцно выцялася. Дзяніскавічы Ганц. Дзіця выцялосё. Малахоўды Бар. Вытявся об стыл. Сіманавічы Драг. ВЬГЦЯЦЬ, ВЬГТЯТЫ зак. 1. Ударыдь, пашкодзіць што-н. Ношку выцяў. Міратычы Карэл. Выцяла галаву. Нізок Уздз. Ногу выцяў. Пасека Ст.-Дар. Вытяв ногу об колысо. Сіманавічы Драг. 2. Набіць, ударыць. Ён выцяў дзіця. Дакудава Лід. Я яму добра выцяў дзяшкай. Рыбчына Віл. Хацеў выцяць нажэм. Дзяніскавічы Ганд. Дытыну вытяла по руці. Сіманавічы Драг. 3. Пашкодзідь маланкай. Гром выцяў — i схне ліпа. I ў хату бывае вытне гром. Дзяніскавічыўу Ганц. Пярун выцяў. Малахоўцы Бар. Яго выцяў гром. Альхоўцы Лях. О Палец аб палец не выцяць — гультаяваць. Толькі гуляць — паляц ап паляц не выцяў. Вецярэвічы Пух.; параўн. польск. wyciqć 'выразаць, высечы\ ВЬГЦЯЧЫ зак. Тое ж, што i в ы ц й н і ц ь. У траве буракі выцяклі. Жылі Іўеў. ВЫ'ЧАВІТІ зак. Выдіснуць. Вычаўлю сыра пыд камэнь, сыроватка тэчэ. Азарычы Пін. ВЫЧАПЛЯ'ЦЬ незак. Нанізвадь. Налавіў рыбы i вычапляя на нітку. Стральцы Гродз. ВЫ'ЧАРГАЦЦА зак. экспр. Ачуняць, паправіцда. Яяа так патравілася смаршкамі, што ледва вычаргалася. Кіралі Шчуч. ВЬГЧАСКІ толькі мн. Пачаскі. Вычаскі з другой шчэткі атходзілі. Кураполле Паст. ВЬГЧАУКІ толькі мн. Цвёрдыя рэшткі, зерне ад ягад. Азарычы Пін. ВЬГЧАУРАЦЬ зак. экспр. Схуднедь, зачахнуць. Я к захварэе на сухоты — так вычаўрая, чэзня i памірая. Граўжышкі Ашм. . 5 ; ВЫЧВАРА'ЦЬ незак. экспр. Гатаваць вытанчануюўустраву. Маці вычварае-вычварае, а яна не есць.. Галубы Маст
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

вытанчаную^^страву, выцяняць, вычавіті, вычапляць, вычаргацца, вычвараць, умёр
7 👁
 ◀  / 513  ▶