Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 513  ▶ 
АБГДА ж. Крыўда. Плачыць ад абіды. Лісна В.-Дзв.; naраўн. руск. обида тж'. АБГДЖАНЫ дзеепрым. Пакрыўджаны. ён абіджаны ў іх, бацькі мае не былі абіджаныя. Саланое Віл.; параўн. руск. обиженный тж'. АБГДЗВЯ гл. АБЕ'ДЗВІ АБГДЗЕЦЦА зак. Пакрыўдзіцца. Яна на мяне абідзелася. Малькуны Ігн.; параўн. руск. обидеться тж'. АБІ'ДЗЕЦЬ зак. Пакрыўдзіць. Чым я цябе абідзела? Саланое Віл.; параўн. руск. обидеть тж'. АБІ'ДНО прысл. Крыўдна. Абідно ёй стала ад гэтых слоў. Навасёлкі Свісл.; параўн. руск. обидно тж'. АБІЖА'ЦЦА, АБІЖА'ЦЦЯ незак. Крыўдзіцца. Абіжаўся на мяне чалавек, што праўду сказала. Лісна В.-Дзв. Людзі будуць абіжацця. Кіралі Шчуч.; параўн. руск. обижаться тж'. АБІЖА'ЦЬ незак. Крыўдзідь. Я за таго заступлюся, каго абіжаяць. Кураполле Паст.; параўн. руск. обижать тж'. АБІЗЬЯ'НІ. У выразе: Абізьяні век (жарт.) — пра састарэлага чалавека. Як на восьмую дзісятку перавернецца — чалавек абізьяні век жывець. Ахрэмаўцы Брасл. АБГРАВАЦЬ незак. Збіраць. Мы абіравалі ягады, як ён прыбех. Рыбчына Віл. АБІРА'НЫ, ОБГРАНЫЙ дзеепрым. 1. Ачышчаны (пра бульбу). Выпаляць печ, усыпуць у печ картофлі, a еслі абіраную, то тлушчу наложаць. Старыя Трокі Трак. 2. Вычасаны на грэбені (пра лён). Гэто в мынэ лён обіраный, алэ шэ ны чэсаный. Сіманавічы Драг. АБІРА'ЦЦЯ незак. Знімаць з цела, адзежы парушынкі ў стане непрытомнасці. Чалавек перат смерцю абіраецца. Абіраецца, ужо ён памрэ. Кіралі Шчуч. АБІРА'ЦЬ, ОБЬІРА'ТЫ незак. 1. Знімаць, ачышчаць. Hyтраноя сала c кішак абіраюць. Ракаўскія Швянч. 2. Выбіраць муку з жорнаў. Обыраю муку с поду. Сіманавічы Драг. 3. Часаць лён. Лён труть, трэплють, посля обырають на грыбынях, потом чэшуть шчіткыю. Сіманавічы Драг. АБІЧА'ЙКА ж. Века. У скрыні абічайка роўная. Жодзішкі Смарг. АБІЧАЯ' ж. Toe ж, што i а б ё ч а к 1. Абічая на сіці парвалася. Кураполле Паст. Абічая ў рэшаці. Саланое Віл. АБІЧО'УКА ж. Біч. У цапу цапавільна i абічоўка. Лісна В.-Дзв.; гл. ДАБМ, карта № 258. АБІШЧА'ЦЦА гл. АБЕШЧА'ЦЦА АБІШЧА'ЦЬ гл. АБЕШЧА'ЦЬ АБІЯЖІ, АБЛЯЖІ мн. Абутак на драўлянай падэшве. Абіякі з дзерава вырэзвалі i абівалі раменем. Мсцібава Ваўк. Абіякі рабілі, зверху скура, a знізу дзерава. Вострава Маст. У абіяках зверху скура ці брызент. Крэва Смарг. Бабы насілі
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

абедзві, абешчацца, абешчаць, абідзець, абіжацца, абіжаць, абіраны, абірацця, абіраць, абічоука, абішчацца, абішчаць, обьіраты
20 👁
 ◀  / 513  ▶