Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 513  ▶ 
матыля плодзіцца. Альхоўцы Лях. Вусянь напаў на капусту. Лапічы Acin. Нападзе норная вусянь, з'ядая крапіву, толькі сцяблы пакіня. Вот дзяцей у іх, як вусені. Вецярэвічы Пух. ВУ'СЕНЬКІ, ВУ'СІ-НКІ мн. памянш.-ласк. да в ў с на, вусны. Вот у яе вусенькі— хоць ты пацалуй. Саланое Віл. Вусінкі апсыпала. Мачаск Бярэз. ВУ'СІЛЬНІЦА зб. ж. Toe ж, што i в ў с е н ь. Вусільніца напала на капусту. Бакшты Іўеў. ВУ'СІНКІ гл. ВУ'СЕНЬКІ ВУ'СКГ гл. ВУ'ЗКІ ВУ'СНА ж.у ВУ'СНЫ мн. Губа, губы. У яго вусна рассечена. Магуны Паст. Вусны яе тоненькія—- яна негодная. Саланое Віл. ВУ'СЦЯ н. Вусце. У вусці ключевое места. Лісна В.-Дзв. ВУ'СЦЯШКА ж. Прарэшак, пятля (для гузіка). Ен да вусцяшкі каптана прычэпіць нош. Кураполле Паст. ВУ'СЫ I мн. 1. Валасяное покрыва над верхняя губою. Вусы пастрыжы! Ністанішкі Смарг. Вусы згаліў. Лоск Валож. Вусы ў баб ёсць. Кураполле Паст. Атрасцілі бароды, вусы. Альхоўка Навагр. У яго вусы велькія. Сакаляны Сакол. Пабрый вусы. Рудня Астравітая Чэрв. 2. Вусы ў рака. Рак вусы мая. Каўняны Гродз. 3. бат. Ніткападобныя парасткі ў раслін. Вусы ў гарбузах. Янова Рас. 4. Асцюкі. Дуюць на ячмень [б'юць], кап вусы адляцелі. Вязынка Маладз. Нада вусы адбіць у ячмені. Янова Рас. ВУ'СЫ II мн. Рама ў развалках. Ад голтаў ідуць жэрдачкі длужай, як сані, i папярэчнымі скрапляюцца, i называюцца вусы. Гемзы Шальч. Рабілі сані з вусамі, кап ні перавярнуцца. Дакудава Лід. ВУ'СЯНІЦЫ мн. Вусені. Вусяніцы ўжо капусту паелі. Дакудава Лід.; гл. в ў c i л ь н i ц a. ВУ'СЯНЬ гл. ВУ'СЕНЬ ВУТА'К м. Качар. Вутак i вутка. Мярэцкія Глыб., Груздава Паст. ВУТАЧО'К м. памянш.-ласк. да в у т а к. Вутачка ліс украў. Груздава Паст. ВУДКА I, ГУДКА ж. Качка. Вутка многа есць. Кураполле Паст., Багушэвічы Бярэз. Гуткі ў нас мала хавалі. Паляцкішкі Воран. ВУДКА II ж. Гарэлка. V Ад вуткі розум круткі [кароткі]. Мсцібава Ваўк.; параўн. польск. w 6 d к a тж'. ВУДКА III ж. Toe ж, што i в ў д а 1. 3 вуткай пашоў, дагоніш. Крынкі Крын. ВУДЛЫ, ГУДЛЫ прым. Далікатны, слабы, які патрабуе добрага догляду. Наш конь вутлы: трохі ляпей не дай — ён худнее, трэба даглядаць вутлага. Галубы Маст. Вутлыя качкі, не растуць. Пацаўшчына Дзятл. Вутлы — слабы: ці з'есць
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бюць, вузкі, вускг, вусцяшка, вутачок, вўсны, зесць, зядая
5 👁
 ◀  / 513  ▶