Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

БУЛЬ, ГУЛЬ м. Тое ж, што i в ў л е й. Быў вулъ. Мярэцкія Глыб. Збярэш у лупку рой, а вечарам у вулъ садзіць трэба. Груздава Паст. Парафінчыкам нада ўціраць вуль, i трава такая ёсць мазол, ці маліза. Там вулъ стаяў i рой выходзіў. Кураполле Паст. Буль для прыманкі ставілі, рой ідзе ў яго. Стральцы Гродз. За гулём калода. Маткі-трутнёўкі — плахое дзела — i гэты гуль звядуць. Быстрыца Астр. ВУ'ЛЯИ гл. ВУ'ЛЕИ ВУН, ВУНЬ часц. Вунь, вось, во. Вун там жыве ваш дзет. Вязынка Маладз. Умея вое таптаць—вун баба! Гемзы Шальч. Вун ён, а вун яна ідзе. Рыбчына Віл. А вунь нехта дэчыць [ідзе]. Магуны Паст. ВУ'НЬДЗІКА, ВУ'НЬДЗЯ, ВУ'НЬДЗЯКА прысл. Вунь там. Во твая матка вуньдзіка ідзець. Вуньдзя чалавек пашоў. Саланое Віл. Вуньдзя курыца заквактала, сядзіць. Вуньдзя мой брат жыве. Жодзішкі Смарг. Вуньдзяка, глядзі! Магуны Паст. Вуньдзяка той дзет — пагавары з ім. Галубы Мает. ВУ'НЯКА прысл. Тое ж, што i в ў н ь д з і к а. Вуняка папа ідзе. Быстрыца Астр. ВУО'ЙЛОК м. Войлак. Пудложу в хамут вуойлоку, коб нэ муляло конёві в шыю. 3 вуойлоку чосанкі пошыла. Курашэва Чыж. ВУО'ИСЬКОгл. ВСУИСКА ВУО'Н, ВОНА', ВОНСУ, ВОНЫ' займ. Ён, яна, яно, яны. Воны там былі: i вуон i вона. Воно плачэ, тое дітя. Курашэва Чыж. ВУ'ПАР м. зневаж. Упарты чалавек. Лісна В.-Дзв. V Стаіць, як вупар. Бакшты Іўеў. ВУ'РЗНУЦЬ зак. экспр. 1. Фыркнуць, буркнуць. Аш вурзніць [кот] i з лапамі да яго. Шамялі Брасл. 2. Прыкрыкнуць, прыгразіць. Вурзніш на яго, а ён сваё кажыць. Кураполле Паст.; параўн. літ. urgzti бурчаць'. ВУРСЬ выкл. Фырк. Сын вурсь на матку, як сабака. Ахрэмаўцы Брасл.; гл. в ў p з н у ц ь. ВУРЧА'ЦЬ, ВУРЧЭ'ЦЬ незак. 1. Бурчаць. Баюся, сабака вурчыць. Асавец Віл. Вурчыць кот. Азяраны Раг. Кошка eyp' чыць. Янова Рас. Сабака вурчэў на яе. Міцкевічы Смарг. 2. Буркаваць. Голуб вурчыць. Саланое Віл. 3. Бурболіць. Бяжыць шыпка i вурчыць вада. Валынцы В.-Дзв. 4. Гудзець (пра матор). Усё вурчэла машына каля іх хаты. Кураполле Паст. ВУ'РЧЫКІ мн. кулін. Коржыкі. Вурчыкаў напікла. Мярэцкія Глыб. ВУСАЛЫ прым. 1. Асцюкаваты. Ячмень вусаты, з вусьмі. Гемзы Шальч. 2. Toe ж, што i в у ш a т ы 2. Вусатая курыца— чубкі па баках. Пацаўшчына Дзятл. ВУ'СЕНЬ, ВУ'СЯНЬ зб. ж. i м. Вусені, чэрві. Вусень паела капусту i рады не дам. Рудня Астравітая Чэрв. Вусянь ад 22. Зак