Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 513  ▶ 
ВІРЬГСТЫ прым. Глыбокі, з наяўнасцю віроў. Вірыстая рэчка: берагі абрывістыя, глыбокая. Гемзы Шальч, ВІРЮ'К м. Toe ж, што i в i p 6 к. Вір'юк — ім віем клубок. Магуны Паст. BICAPBATA гл. BACAPBATA ВІСЕ'ЦЬ, ВІ'СЕЦІ незак. Вісець, звісаць. Армяк, будзіць вісець. Мярэцкія Глыб. Вісяць штаны на сцяне. Саланое Віл. Ішчэ адна торба вісець. Хай вісяць стаканы на плоце. Мсцібава Ваўк. Вісяць соплі ca страхі. Новікі Гродз. То саплякі да долу вісяць, калі пасля адлігі мароз. Дзяніскавічы Ганц. Вісіт конэц намэткі Смаляніца Пруж. Нічальніцы ў кроснах вісяць на ручках. Дакудава Лід. Будзя дошч — як у мяху вісіць. Бакшты Іўеў. ВІСКЛГВЫ прым. Плаксівы. У яе дзіця еісклівая. Рыбчына Віл. ВІ'СЛА I ж. бат. Ніцая вярба. Вісла расцець, сукі к долу апушчаны. Вясной вісла каткі выпускаіць. Дугі гнуць з віслы. Кураполле Паст. У віслы лісця вузянькая, гэта дрэва насаджана каля рэчкі. Ракаўскія Швянч. ВГСЛА II ж. зневаж. Гультайка. Меншая дачка — вісла, не памагала мацяры. Вецярэвічы Пух. ВГСУС м. асудж. Гуляка, прайдзісвет. Bicyc ты! Паляцкішкі Воран.; параўн. польск. wisus 'свавольнік, гарэза'. ВІСУ'ШЧЫ, ВІСЮ'ШЧЫ прым. Вісячы. Вісушчая лямпа была. Кураполле Паст. Вісушчыя часы купіла. Ністанішкі Смарг. У кальбелях вісушчых гутаталіся. Ісерна Слуц. Вісюшчая калыска была. Індра Красл. ВІСХВА' ж. бат. Від асакі. Пакасілі вісхву. Быстрыца Астр.; гл. в i к c a. ВІСЯЛО' гл. ВЕСЯЛО' ВІСЯЛО'СЦЬ ж. Весялосць. Сядзіць адна, ей вісялосці німа. Кураполле Паст. ВІСЯ'ЧЫ прым. Toe ж, што i в i с ў ш ч ы. / вісячы сеітач быў у кага. Саланое Віл. BIT гл. ВІД ВІТАВА'ЦЬ незак. Пераплятаць хворастам, дубцамі. Вітуюць віткамі плот. Грыкені Вільн.; параўн. літ. (ap)vytŭoti, (ap)vyčiŭoti 'абкруціць дубцамі, хворастам'. ВІТА'Х гл. ВЯТО'Х ВЕТАЧКА ж. памянш. 1. Адна столка ў вяроўды. Заеяска ў мяшку разорызгалася на еітачкі. Гемзы Шальч. 2. Дубец. Вітачка з бярозы малодзенькай. Беняконі Воран. ВІТАШСУК гл. ВЕТАШО'К ВГТКА I ж. 1. Дубец. Якуб вітку браў i паехаў. Віткай каня паганяе. Магуны Паст. Вырубалі вітку i мералі азярко— дна не дасталі. Старыя Смільгіні Воран. Вітка — гнуткая галінка. Чычалі Швянч. 2. Розга. Вітка з веніка магла быць
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

веташок, вятох, вірюк, вісеці, вісюшчы, вісялосць, вітаваць, вітах, разбрызгалася
4 👁
 ◀  / 513  ▶