Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 513  ▶ 
АБАЛАЧО'К, О'БОЛОЧОК м. памянш. да а б а л а к 6. Абалачок найшоў на сонца. Рудня Астравітая Чэрв. Чясом з оболочка дошч пыйдэ. Сіманавічы Драг. АБАЛВАНЕ'ЦЬ зак. груб. Здурнець. V Што п ты абалванеў! Рыбчына Віл. АБАЛГЦЬ зак. Абліць. Абаліў мяне ўсю. Стральцы Гродз. АБАЛО'НА, АБАЛО'НЯ ж.9 АБАЛО'НЬ м. i ж., ОБОЛО'НЬ ж. Слой драўніны паміж карой i стрыжнем, абалона. Абалона тоўста ў дзераве, у каждум дрэве абалона, у хвойцы найтаушчэйша абалона, у елцы абалоны крышку, асаротку больш. Міратычы Карэл. У дзераве кругом абалоня, а тады стрыжань. Рудня Астравітая Чэрв. Абалонъ густаслойны. Ахрэмаўцы Брасл. Абалонъ абгніла. Мсцібава Ваўк. Абалонъ у дзераве зверху, а ў сярэдзіне сэрцо. Старое Сяло Зэльв. Стрыжінь твырдіша за оболонь. Сіманавічы Драг. АБАЛО'НАЧКА ж. памянш. да а б а л о н к а. Абалоначка сала вісіць, чужніку дзяржалі. Кураполле Паст. АБАЛО'НІСТЫ, ОБОЛО'НЫСТЫЙ прым. Які мае тоўстую абалону. Дуб абалоністы. Хвоя абалоністая дзярэцца на лучыну. Азяраны Раг. Абалоністае дзерава бяз сэрца, някрэпкае. Пацаўшчына Дзятл. Оболоныстэ дэрыво на хату ны годыцьця. Сіманавічы Драг. АБАЛО'НКА ж. 1. Кавалак сала. Абалонка сала вісіць. Кураполле Паст. 2. Шкло ў акне. Абалонку пабіў. Стральцы Гродз. АБАЛО'НЫ мн. Клятчасты ўзор на матэрыі. Даўней ткалі ў абалоны коўдры. Жыдзевічы Іўеў. АБАЛО'НЬ I гл. АБАЛО'НА АБАЛО'НЬ II м. Бераг ракі. Вясною выгнала яго [труп] на абалонъ, прыгнала к кусту. Вецярэвічы Пух. АБАЛО'НЯ гл. АБАЛО'НА АБАЛЯ'ВЕЦЬ зак. Пакрыцца язвамі, струпамі. Як пасядуцъ скулы, то кажуць, што чалавек увесь абалявеў. Альхоўка Навагр. АБА'ПАЛ 1. прысл. 3 абодвух бакоў. Ашалявалі хату абапал. Стральцы Гродз. У лесе е брады, абапал лес стаіць. Дзяніскавічы Ганц. 2. прыназ. Навокал, каля. Калісьці абапал стала яны пасядуцъ. Груздава Паст. АБАПНУ'ЦЬ, ОБОПЯ'ТЫ зак. 1. Абкрыць, ахінуць. Абапнеш пасцілкай калыску i жнеш. Саланое Віл. Радюшкыю колыску обоп'яла. Сіманавічы Драг. 2. Завесіць. Пасцілкай абапнець вакно. Саланое Віл. АБАРАНА' гл. БАРАНА' АБАРА'НКА ж. Кольца з вітак для замацавання зуба ў баране. Былі драўняныя бароны, лук такі, па тры лясачкі i дзве абаранкі. Грыкені Вільн. АБАРАЦЕ'НЬ м. фальк. Пярэварацень, ваўкалак. Чалавек
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

абалванець, абалонь, абалявець, абапнуць, абаранка, абарацень, оболоныстый, оболочок, обопяла, обопяты
32 👁
 ◀  / 513  ▶