ВАЛАЧА'Й м. Toe ж, што i в а л а ц а к а. Валачай гэты ні робіць, a толькі ходзіць. Мсцібава Ваўк. Валачай — хто eaлочыцца. Малахоўцы Бар. Гэты валачай паехаў ужэ. Альхоўцы Лях. ВА'ЛАЧКА ж. Кіёчак з планачкамі на канцы, дэталь бойка. Валачка — кіёчак з крыжачком, чым масла б'юць. Мсцібава Ваўк. ВАЛАЧО'БНАЕ н. абрад. Велікодны падарунак. Бывала, кроеная дае валачобнае сваім крэснікам. Мсцібава Ваўк. ВАЛАЧО'БНІК м. зневаж. Бабыль. Валачобнік гэты не меў ні кала, ні двара, жыў у таго, хто возьме. Мачаск Бярэз. ВАЛАЧЬГ незак. 1. Несці што-н. цяжкае. Яна будзіць eaлачы мех травы. Мярэцкія Глыб. Чуць валачу дзярушку зелья. Альхоўка Навагр. Ледва валаку вяску сена. Дзяніскавічы Ганц. 2. Цягнуць па зямлі. Памачу ў воду палатно i валаку па мураве. Дзяніскавічы Ганц. ВАЛАЧЬГДЛО н. с.-г. Драўляная дужка ў баране, за якую чаплялі ворчык. Валачыдло — гэто калач ў баране дзераўлянай, за што чаплялі каромысло. Дзяніскавічы Ганц. ВАЛАЧЬГЦЦА, ВАЛАЧЬГСЯ незак. Ісці павольна, ледзь цягнуцца. Ох, валачэцца ён. Грыкені Вільн. Мне далёка валачыся. Альхоўцы Лях. Валачэцца карова ў шкоду. Альхоўка Навагр. ВАЛБУ'КА ж. Жаўлак, гуз. Валбука выперлася на руцэ, дзе задаў. Азяраны Par. ВАЛДАВА'ЦЦА незак. Мітусіцда, варушыцца, хістацца. Валдуюцца людзі, як многа: нахіляюцца i туда, i сюда. Рудня Астравітая Чэрв.; параўн. літ. valdytis 'трымаць раўнавагу'. ВАЛДАВАЛДЬ незак. Пуставаць, не апрацоўвацца. Валдуіць кусок зямлі. Гэты кусок будзіць валдаваць ці nanapaваць, ня будуць сеіць. Кураполле Паст.; параўн. літ. valdyti валодадь'. ВА'ЛЕНАЧКА ж. памянш. Дзежачка. Валеначка была на масла, с клёпак рабілі. Даўней свеціць вазілі ў тых валеначках: валеначку наклад у ць i вязуць. Кіралі Шчуч. ВА'ЛЕНКІ, ВА'ЛЕНЬКІ, ВА'ЛІНКЫ, ВА'ЛЯНКЭ- мн. Валёнкі. Валенкі нарвала. Малыя Аўцюкі Калінк. Валенькі збілі. Галубы Маст., Пацаўшчына Дзятл. Валінкьі два, валінок одын. Сіманавічы Драг. Два валянкэ, удэн валянокь. Paдастаў Драг. BAVIEHT м. абрад. Вэлюм. Валент маладой кладуць, як выходзіць замуш. Старыя Трокі Трак.; параўн. польск. welon тж'; гл. в э лю м. ВАЛЕ'НТАВА ХВАРО'БА, ВАЛЕ'НТАЯ ж. мед. Эпілепсія. Яго Валентава хвароба кідая. Вострава Маст., Мсцібава Ваўк. Яго валентая кідая. Вязынка Маладз.; параўн. польск. choroba św. Walentego тж'. 18. З а к
Дадатковыя словы
бюць, валдавацца, валінкы
6 👁