Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

бяруцца госці i бяседуюць. Лісна В.-Дзв. Сабяруцца з выпеўкай— вот i бяседуюць. Альхоўцы Лях. 2. Гаварыць у кампаніі. Сядзелі i бяседавалі npa ўсё. Мярэцкія Глыб. БЯСКО'НЦА прысл. 1. Бесперапьшна. Гэты клопат бясконца — пішы, думай. Гемзы Шальч. 2. Вельмі многа. Бясконца n'e. Пацаўшчына Дзятл. БЯСКО'НЦЫ прым. Бесперапынны. У вас нудная работа, бясконцая. Мсцібава Ваўк. БЯСПА'МЯТЛІВЫ прым. Бяспамятны. Мая баба бяспамятлівая — нічога не помніць. Гемзы Шальч. БЯСПА'ЧНОСЦЬ ж. Бяспечнасць. Для бяспачносці зруп ставя каля студні. Гемзы Шальч. БЯСПЕ'ЧНЯ прысл. Бяспечна. Яна бяспечня пашла карову даіць, нібы ў свой хлеў. Гемзы Шальч. БЯСПРА'УНЯ прысл. Самавольна, без дазволу. ён бяспраўня пісталет дзяржаў i хадзіў з ім. Рагулішкі Даўг. БЯССМЕФТНІК м. бат. Агаткі. Бяссмертніка столькі — хоць касу закладай. Вялікі Лес Круп. Бяссмертнік дужа добра ад печані. Валынцы В.-Дзв. БЯССО'НІЦА ж. Адсутнасць сну. Німа горшай пакуты, як бяссоніца. Вецярэвічы Пух. БЯСТРУ'ДНЫ прым. Лёгкі. Гэта бяструдная праца. Беразіно Докш. БЯСТЬГДНІК м. Сараматнік. Бястыднік ты! Ахрэмаўцьі Брасл. Ах ты, бястыднік, што ж гэта ты робіш! Дварчаны ГІаст. БЯСХЛЕ'БНІЦА ж. Бясхлебіца. У вайну была бясхлебніца, голад. Чычалі Швянч. БЯШКО'М прысл. Бягом. Я да мамы бяшком. Ёдлавічы Брасл. в ВА'БІК м. Невялікі вулей для прываблівання рою. Maленькі вулей называлі вабік. Магуны Паст. У нас ставяць вабікі для пчол, прывязваюць дротам да дрэва. Жодзішкі Смарг., Жылі Іўеў.; Малахоўцы Бар., Тухавічы Лях. ВА'БІЦЬ незак. Прывабліваць голасам, гукам. АхОтнікі ўмелі вабіць ваўкоў — завыя, як воўк — i ваўкі адзываліся. Альхоўка Навагр. Іск два дня іскуе, a потым вабіць із доміка сямю. Быстрыца Астр. ВАВЁРКА, ВАВ'ЁРКА, АВЁРКА ж. Вавёрка. У нашых