што галаву прабілі адзін другому. Hi бязуляй ты i вы не бязуляйця, дзеціl Азяраны Раг. 2. Бегаць, падорыкваць (пра жывёлу). Як выпусціла цёлку з хлева, вот яна бязуляла на дварэ. Азяраны Раг.; параўн. літ. byzulioti зыкаць'. БЯЛАБІЛЕ'ТНЫ прым. Непрыгодны да ваеннай службы. А я быў бялабілетны, у мяне рука цякла, бракоўны быў. Парэчча Пух. БЯЛЕ'ННЯ н. Адбельванне. Хаўсціны нада збераць для бялення. Жодзішкі Смарг. БЯЛЕ'Т м. Білет. Бялет купіў у аўтобусе. Груздава Паст. БЯЛГЗНА ж. i м. Сподняе адзенне. Даўней бялізна пачасная была. Бялізну памыла, павесіла сушыць. Стральцы Шальч. У белым бялізня сядзеў. У адным бялізня хадзіў na дзярэўні. Старыя Трокі Трак. Бялізну замачыла, трэба naмыць. Дварчаны Паст.; параўн. польск. bielizna тж'. БЯЛГЦЦА незак. 1. Адбельвацца, рабіцца белым. Дажджом беліцца палатно i на сонцы беліцца — аш пеніцца, як прыпараваіць. Валынцы В.-Дзв. 2. Мыдь бялізну. Хто кажа— сціраю бяльё, a хто — бялюся. Вострава Маст. БЯЛГЦЬ незак. 1. Адбельваць. Палатно ўсім куском бялілі: у стаўку памочыш i пасцеліш на мураву палатно. Валынцы В.-Дзв. Беляць палатно на слонцы. Новыя Мацалі Варэн. 2. Мыць бялізну. У нас плаця беляць, сарочкі, хусткі. Вострава Маст. Яна хадзіла порця бяліць. Стральцы Гродз. 3. Пакрываць вапнай, мелам. К святу буду бяліць печку. Альхоўцы Лях. 4. Знімаць, лупіць скуру. Цялёнка, авечку на пяла ды беляць. Саланое Віл. БЯЛО'К, БІЛСУК м. 1. Празрыстая частка яйка. Бялок выцяк з шалупіны. Рыбчына Віл. Яшчэ бялок не запёкся. Мярэцкія Глыб. У яйку бялок е. Альхоўцы Лях. Бялок ня есь, а толькі жаўток. Рудня Астравітая Чэрв., Быстрыца Астр. Дітя білка ззіесть, а жовтка нэ хочэ. Курашэва Чыж. 2. анат. Бялок вока. Ніешто в тэбэ білок у оку почырвоніев. Курашэва Чыж. БЯЛТКСГ н. Тое ж, што i б я л о к 1. У яйку — бялтко. ПаЛЯЦКІШКІВоран., Ліпнікі Вільн.; параўн. польск. biatko тж'. БЯЛТСУК м. Тое ж, што i б я л 6 к 1. У яйку — бялток. Старыя Трокі Трак. БЯЛУ7Н м. бат. Грузд. Бялуны бяруць i мочаць на зіму. Рудня Астравітая Чэрв. БЯЛЬМО', БАЛЬМО' н. Тое ж, што i б е л к а II. Бяльмо на воку зацягнула — аслеп. Рыбчына Віл., Мярэцкія Глыб. БЯЛЮТА7 I ж. 1. Падзол. Неўрадлівая зямля — яна бялюга есць: ці лажы гной ці не лажы. Быстрыца Астр. Бялюга — зямля, надобная да глею. Мярэцкія Глыб. Бялюга — зямля сівога колеру. Магуны Паст. Бялюга — сівая зямля, благая, сасна расце. Парэчча Гродз. 2. Валенная зямля. Бялю