Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

собака. Рагулішкі Даўг.; параўн. пальск. bezpański 'безгаспадарлівы, бяздомны'. БЭЗРОБО'ТНЫ прым. Беспрацоўны. Пэрэд войною было мну ого бэзруоботных, нэкоторы жэбралі. Курашэва Чыж.; параун. руск. безработный тж'. БЭ'ЗЯ ж. дзіцяч. Авечка. Дівісе, Пётрусь, бэзі побіеглі. Курашэва Чыж. БЭ'ИДАЦЦА незак. экспр. Сноўдацца, бадзяцца. Яны бэйдаюцца каля вуглоў без работы. Саланое Віл. БЭ'КАС гл. БАКА'С БЭ'КАЧ м. Дзіцячая гульня. Діеті в бэкача іграют. Курашэва Чыж. БЭ'КНУТІ зак. У выразе: Хоч бэкні, а дай — вазьмі, дзе хочаш; хоць памры, а дай. Курашэва Чыж. БЭ'ЛТАЦЦА незак. экспр. Заплятацца. Стары чуцъ ідзе — ногі бэлтаюцца, як нежывыя. Гемзы Шальч. БЭ'ЛЬКА ж. 1. Перакладзіна, бервяно, якое аддзяляе ток у гумне. Бэлъка сподняя ў гумне. Чычалі Швянч. 2. Падмосткі, бэлька пад падлогай. Галоўні Воран. На бэлькі клалі пол. Жодзішкі Смарг. Падлога ложыцца на бэлькі. Старыя Смільгіні Воран., Гемзы Шальч., Малахоўцы Бар. Бэлькі кладуцца пад памасціны. Жылі Іўеў. 3. Драўляны брус, на які насцілаюць столь. Гемзы Шальч., Альхоўка Навагр. На швэлі клалі бэлькі. Быстрыца Астр. БЭ'ЛЯ ж. Бэлька. Бэлі накладаліся на слупи [у гумне]. Мсцібава Ваўк. БЭ'МБАЛЬ м. 1. Пухір. Схваціўся на руцэ бэмбалъ. Mipaтычы Карэл., Навасёлкі Свісл. Бэмбалъ выскачыў на руцэ ад пары. Мсцібава Ваўк. На бэмолі пабіла цела. Пацаўшчына Дзятл. 2. Бурбалка. Пашлі бамбале па вадзе. Вялікія Баяры Шчуч.; параўн. польск. Ьфеп бубен', літ. bambalas 'пухір, бурбалка'. БЭ'НКНУЦЬ зак. экспр. Гукнуць. У лесі бабы бэнкнуцъ i зноў маўчаць. Граўжышкі Ашм. БЭНЬСЬ м. Toe ж, што i б а й с т р ў к 1. Той бэньсь яе вырас, дзе-та паехаў, мо i ажаніўся. Глівін Барыс. БЭ'РВА гл. БЕФВА БЭ'РВІНА ж. Кладка з аднаго палена. Ішоў болотом — там ніхто бэрвінэ не ўскінуў, трэба падаць на такой грузіне. Хатынічы Ганц. БЭ'РДА, БЭФДО гл. БЁРДА БЭФКАЦЬ незак. экспр. Toe ж, што i б ал а б а н і ць 2. Яна бэркая, сама ні ведая што. Бакшты Іўеў. БЭФЛА н. 1. Сумесь збожжа з рознымі адходамі. Бэрла свіням змалоў — розныя адходы i харашэйшага збожжа сыпюць: аўса, гароху ці жыта. Старыя Смільгіні Воран. 2. Нявеянае жыта. Бэрла — там мякіна, з мякінай жыта. Чы