Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 513  ▶ 
Бусько полетеў. Азарычы Пін. Даўней, калі лыткі паколяцца, то казалі: «Бусько рэпу пасееў». Дзяніскавічы Ганц. БУ'СЯ ж. Пацалунак. 0 Даваці бусі — цалавацца. Курашэва Чыж.; параўн. польск. buzia тж'. БУ'СЯЛ гл. БУ'СЕЛ БУ'СЯЧКІ мн. бат. Toe ж, што i б ў с л і к і. Глянь, ужо бусячкі расцвілі. Дзяніскавічы Ганц. БУТ м. Апора пад фундаментам. Без бута настройка будзіць садзіцца. На буце строіцца фундамент. Скрудалена Даўг.; параўн. літ. bŭtas 'хата, сені'. БУ'ТАЛЬ, БУ'ТЭЛЬ м. 1. Бутля. Буталь быў аплецены. Быстрыца Астр. Бутлі былі сцякляныя. Гемзы Шальч. Я к будэш іті в поле, то возьмі два бутлі молока. Курашэва Чыж. 2. Бутэлька гарэлкі. Як прыіедуть своякі, то трэба бутэль постает. Курашэва Чыж.; параўн. польск. butelням. Buddet тж'. БУТВЕ'ЦЬ незак. 1. Злежвацца, парахнець, гніць. Адзежа бутвела ў куфры. Груздава Паст. 2. перан. Старэць, драхлець. Стары чалавек бутвеіць. Кураполле Паст.; параўн. польск. butmieć, літ. butveti тж'. БУТЛЕ'ЦЬ, БУТНЕ'ЦЬ незак. Toe ж, што i б у т в ё ць 1. Ясёнка можа бутлець. Альхоўцы Лях. Адзежа бутнея, як доўга ляжыць. Вялікія Баяры Шчуч. БУ'ТЛЫ прым. Трухлявы, пусты. Хвойкі былі такія бутлыя, адно абалонь, іх называлі борці. Пацаўшчына Дзятл.; параўн. літ. putlŭs друзлы'. БУ'ТЭЛЬ гл. БУ'ТАЛЬ БУФ'ЯўТЫ прым. Пышны, з фальбонамі. Кофта, платіе з буф'ястымі рукавамі. Курашэва Чыж. БУХ-БУХ выкл. Перадача гуку пры ўдары цэпам. МалацілІ цапамі так: бух-бух, тры разы дасі. Грыкені Вільн. БУХА'НКА гл. БАХА'НКА БУ'ХАУКА гл. БУ'КАУКА БУХМА'ТЫ прым. 1. Лапушны. Бухматы малочнік, ліст шырокі на ім. Мярэцкія Глыб. Салата бухматая. Саланое Віл. 2. Кусцісты. Бухматая слівіна, пусціла атожалля многа. Мярэдкія Глыб. 3. Вушасты. Курыца бухмата — такія вушкі нарастаюць. Дакудава Лід. 4. Мажны, тоўсты, поўны. Такі ён бухматы. Магуны Паст. БУ'ХНУТІ зак. перан. Украсці. Кажут, што п'ят тысяч бухнув i тэпэр в тюрміе сідіт. Курашэва Чыж. БУХРЬГ мн. Тое ж, што i б а м б у л i. Накарэла гною бухрамі на нагах у цялушкі. Саланое Віл. БУ'ХТА ж. 1. Яма ў рэчцы, выбоіна на павароце ракі. Бухта — дзе рэчка паварочваецца. Жылі Іўеў. Пад берагам выбівае вада — i называюць бухта. Ня лесь, бо там бухтаі
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

butel<ням, баханка, букаука, бусел, бусял, бутвець, бутнець, буф'я^ты, буфястымі, буфяўты, буханка, бухаука, бухнуті, бўсько, пят
2 👁
 ◀  / 513  ▶