Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 513  ▶ 
ды ўлезя. Данілавічы Дзярж. 3. Неахайны, негаспадарлівы, няўмелы. Благі гаспадар з яго, a яна — самая благая гаспадыня. Ністанішкі Смарг. Благі сявец, нарабіў узрэхаў. Відаўцішкі Вільн. Ніякі чалавек, благі. Чычалі Швянч. Благі гаспадар, німа паратку. Номікі Бабіц. 4. Няверны. Благі быў яе мужык, па бабах na чужых хадзіў. Саланое Віл. 5. Грубы. Крычаў, сварыўся, гаварыў благія словы. Асавец Віл. 6. Heўраджайны. На пяскох благоё жыто, рэдзянькоё. Смаляніда Пруж. Благая бульба. Граўжышкі Ашм., Жодзішкі Смарг. Благія мае буракі, воврэмя не апалола. Мсцібава Ваўк. 7. Heўрадлівы. Паны благую зямлю не займалі. Асавец Віл. Было поле благое. Смаляніда Пруж. 8. Неядомы. Набраў благіх грыбоў. Асавец Віл. 9. Паношаны, бляклы, няякасны. Я благой адзежы не нашу. Ахрэмаўцы Брасл. Локаць [y адзенні] благі. Трэпці — благі вобуй. Магуны Паст. Дам дачкі надзець халат благі. Масішкі Красл. 10. Дрэнны (пра дарогу). Усё груды, благая дарога. Данілавічы Дзярж. 11. Няўчасны, нядобры. Закалоў кабана благім часам. Лоск Валож. 12. Непагодны. Благое над во pfe — не паеду. Рыбчына Віл. БЛАГГ БОК м. Спод, выварат. Кажух вярнуў на благі бок. Ракаўскія Швянч. БЛАТО гл. БЛАТА БЛАГО'Е н. Зло. ён не рабіў благога. Груздава Паст. V Благоя благім адганяюць. Валынцы В.-Дзв. За благо я благім адбываеш. Кураполле Паст. БЛАГО'НЬКІ прым. Toe ж, што i б л а г ё н ь к і - 5. Благонькія аконцы. Азаркі-Пудавінка Мядз. БЛАТШЬІ прым. выш. Горшы. Благшы лён здаюць. Miратычы Карал. БЛА'ЖЬІЦЬ незак. безас. 1. Нудзіць. Блажыць мяне, сліну гоніць. Мярэцкія Глыб. Блажыць яму. Рыбчына Віл. 2. Шкодзіць. Саракваша мне ўжо блажыць. Саланое Віл. БЛАЖЭ'ЙШЫ прым. Toe ж, што i б л а г шы. Дзялілі лепшую i блажэйшую зямлю. Альхоўцы Лях. БЛАЗНАВА'ТЫ прым. Невялікі, малы. Я была яшчэ блазнавата, як міне воўк напужаў. Мсцібава Ваўк. БЛАЗНАТА' зб. ж. Малыя дзеці. Сроствянікі відзяць: матка пакінула блазнату — не памагалі. Дакудава Лід. БЛА'НАЧКА ж. памянш. да б л а н к а. Прыбі бланачку. Вялікія Нястанавічы Лаг. БЛА'НКА ж. Планка. У варстаце на верху — бланкі} ручкі звалі, да іх прывязвалі ляда. Стральцы Гродз. БЛА'УКА ж. Toe ж, што i б іч 1. Блаўка ў цапу, чым білі па снапах. Стральцы Шальч. БЛАУКІ'НЯ ж. асудж. Гультай, пустамеля. Блаўкіня ты/ Кураполле Паст.; параўн. літ. bliaukininkas, bliduka 'пустамеля
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

блажьіць, блажэйшы, блазнаваты, бланачка, бланка, блаука, блаукіня, тыі
8 👁
 ◀  / 513  ▶