Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

БЕЗБА'ЧЧЫНЬІ прым. Які не мае бацькі. Безбаччыны дзеці непамяркоўныя i непаслушныя. Вецярэвічы Пух. БЕЗГАЛСУУЯ, БЭЗГОЛУОВ'Е н. Згуба, няшчасце. Чаго ты туды пашоў на сваё безгалоўя, цябе там набілі, бес патрэбы накрычалі. Ністанішкі Смарг. Іті, біешчы, йіехатьf літіеті на бэзголуов'е, в такую погоду собакі с хаты ніхто нэ выжэнэ, а вы хочэтэ іті на безголуов'е. Курашэва Чыж. БЕ'ЗДАНЬ ж. Бяздонне. Глядзі, у бездань тую не ўтапісь. Мішневічы Шум. БЕЗДЗЕ'ТНЫ прым. Бяздзетны, бясплодны. Ен бездзетны быў, жонка памёршы была. Альхоўка Навагр. БЕЗЗЯМЕ'ЛЬНЫ прым. устар. Хто не меў сваёй зямлі. Жыла ў той хаце беззямелъна баба. Альхоўцы Лях. БЕЗЛКУДНІК м. асудж. Нелюдзень. Безлюднік не любіць людзей. Жылі Іўеў. БЕЗМЕ'Н м. Бязмен. Безмен у мене ест. Новікі Гродз. БЕЗРО'ДНЫ прым. Які не мае радні. Ён безродны быў. Граўжышкі Ашм. Безродна баба жыла. Малыя Аўцюкі Калінк. БЕЗУЛА'ДНЬІ прым. Нерухомы, паралізаваны. Мая рука як бы мёртвая — безуладная. Яна ляжала, як мяртвая, безуладная. Груздава Паст. БЕ'КАС ел. БАКА'С БЕЛА-БЕ'ЛА прысл. Надта многа. Што ля ракі людзей— бела-бела. Саланое Віл. БЕЛАВА'ТЫ прым. Які мае белае адценне. Ест белаваты баравік, белавата сураешка, назбірала белаватых сураежак. Новікі Гродз. БЕЛА'ВЫ прым. Тое ж, што i б е л а в а т ы. Бываюць белавыя камні. Жылі Іўеў. БЕЛАЗОФЫ прым. Белавокі. У белазорага белыя вочы. Вязынка Маладз. БЕЛАКОФЛІВЫ прым. 3 белай карой. Елка белакорлівая — моцная, устойчывая. Кураполле Паст. БЕЛАПАЯ'СЬІ прым. Пярэсты, у белую палоску. Белапаясэ парася. Белапаясыя парасята — як паяском патпяразаны па палавінцы. Альхоўцы Лях. БЕ7ЛАЯ БА'БА ж. міф. Русалка. У нас страшылі дзяцей белай бабай, казалі: «Не ідзі ў жыта, там белая баба». Рыбчына Віл. БЕГЛАЯ ЕЛЬ ж. бат. Белакорая елка. Белая ель для цымбалаў, яна лёгкая, дае звук добры — рэзанансная ель. Якубова Рас. БЕЛГЦІ незак. Мыць бялізну. Бада е цёплая ў печы, буду беліці кофты, хусткі, сарачкі — все выбелю. Ялова Пруж. БЕЛГЦЦА незак. Выбельвацца на сонцы. Бёліцца палатно — гэто не адзін раз расцеліцца на слонцы. Грыкені Вільн