Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

ла ашваліну, хто яе з'есь. Старый Смільгіні Воран. Алі ш ты ашваліну адваліла вельку. Ты ўзяла вельку ашваліну скваркі. Альхоўка Навагр. АШКАЛЁНАЧКІ мн. Toe ж, што i а ш а к а л а ч к і. Дарией нада было лушчыць лучыну з ашкалёначкаў. Мама казала: нашчыпай мне ашкалёначкай i налишчый личынкі. Kypaполле Паст. АШКАРЭ'ЛІНА ж. асудж. Неахайная жанчына. Вот aiuкарэліна, у яком яна пашла. Вялікія Баяры Шчуч. АШКГР выкл. Вокліч, якім адганяюць авечак. Ашкір у хлеў! Ліпнікі Вільн.; параўн. літ. aškir тж'. АІІІКУ'РКІ мн. Прыгаркі. Ашкуркі трэба зняць з бульбы. Старыя Смільгіні Воран. АШЛА'П м. 1. Toe ж, што i а ч эп 1. На ігліцы на акне клалі ашлапы. Быстрыца Астр. Ашлап na вокнах i над дзвярыма. Малахоўцы Бар. Ашлапы на вокна клалі. Рудня Астравітая Чэрв. Над вокнамі ашлапы кладуць. Беразіно Докш. Ашлапамі ашлапілі вокна. Малыя Аўцюкі Калінк. 2. Апошні вянок зруба. Ашлап — паследнё браўно на хацеf бэлькі кладуць, а па бэльках — ашлапы. Міратычы Кдрэл. Дзеравіны, што клалі паверх баляк, называюць ашлап. Альхоўцы Лях. АШЛАТІІНА ж. Toe ж, што i а чэ п 1. Ашлапінай ашлапілі дзверы, вокна. Бакшты Іўеў. АШЛАТІІЦЬ зак. Toe ж, што i а ч а п і ць 2. Ашлапілі дзверы, вокна. Бакшты Іўеў. Ашлапіць хату — палажыць вянок адзін паверх зруба. Альхоўка Навагр. Трэба ашлапіць бэлькі, як па бэльках кладуць ашлапы. Міратычы Карэл. Ашлапіць окна — палажыць ашлап па аконах, ашлап — адзін прагон прав увесь будынак. Дзяніскавічы Ганц. АШЛАТІЛІВАЦЬ незак. Класці судэльнае бервяно над праёмамі акон, дзвярэй у зрубе хаты. Ашлапліваюць дзверы, вокны, i шулья ў гумне ашлапліваюць. Бакшты Іўеў. АШПУГАВА'ЦЬ зак. Загнаць скабу адной дошкі за праём другой. Ашпугавалі дзверы — загналі шпугу, доска заходзіць за доску. Пацаўшчына Дзятл.; параўн. польск. szponga 'скаба\ АШУКА'НЫ дзеепрым. Уведзены ў зман. Ен не ашуканы, яна ашуканая. Мярэцкія Глыб. АШУКА'ЦЦА зак. Памыліцца. Ашукаўся ў краме, не тую прадаў. Паляцкішкі Воран. АШУКА'ЦЬ, ОШУКА'ТЫ зак. Увесці ў зман, не дадаць грошы. Ен смяяўся п з некага, а як сам — маўчыць, што ашукалі такога разумнага. Альхоўка Навагр. Ашукалі чалавека. Грыкені Вільн. Чы ны ошукалы тыбэ з грошыма? Сіманавічы Драг. АШУФКІ мн. Капуста, у якой лісты не завязаліся ў качан. У мяне капуста не ўрадзіла, а толькі ашуркі: ліст распасцер