Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

ецца. Рагулішкі Даўг. 3. Луска. Ашакі — луска ад збожа. Ашакі — шалуга ад аўса, ячменю. Луска з грэчкі—тожа йшакі. Старыя Трокі Трак. Крупы таўкуць, атадыполюць, ашакіастаюцца. Валынцы В.-Дзв. Еслі жыта прапала, з гірсы хоць атака, а з метлы толькі мякіна. Зерніта абдзіраюць — i гэта ашакі. Індра Красл. 4. Жамерыны. Як цадзілі кісель, у рэшаце аставаліся ашакі. Рагулішкі Даўг. Як кісель варылі, выціскалі ашакі c аўса. Кіселёвыя ашакі. Кураполле Паст. Ашакі ат кісяля. Лайпушкі Ігн. 5. Мякіна. Ашака — з дабра фус. Maгуны Паст. Ашакі астаюцца, як атцэдзіш кісель. Навікі Лудз. 6. Тонкія костачкі ў рыб. Ашакі ёсць у рыбы. Ашакі — як грэбень. Едлавічы Брасл.; параўн. літ. asakos тж' (ЛТ, 166). АШАКА'ЛАЧКІ мн. Смалістыя аскепкі, смалякі. Ашакалачкі сякуць на паттопу, ашакалачкамі нада патцепліць печ. Кураполле Паст.; параўн. літ. šakalys тж' (ЛТ, 191). АШАКАЛЁНКІ мн. Toe ж, што i а ш а к а л а ч к і. Ашакалёнкі шчапаюць i лушчаць лучыну. Ашкалёнкі нешчапаныя — круглыя палены. Кураполле Паст. АШАКАЛКГ мн. Toe ж, што i а ш а к а л а ч к і. Ашакалкоў наняслі, нарэзалі i накідалі. Кураполле Паст. АШАЛАМГЦЦА зак. экспр. Адурманіцца, затлуміцца, страціць раўнавагу. Палола капусту, ды ажні ашаламіласа, як адагнуласа — бы павяло ў бок, галаву павяло ў бок, бы п'яная. Дзяніскавічы Ганц. АШАЛАМУ'ЦІЦЦА зак. Toe ж, што i а ш а л а м і ц ц а. Я на сваім жыцці рас ашаламуцілася i заблудзілася, не знала, як выйсці з лесу. Вецярэвічы Пух. АШАЛЕ'ЦЬ зак. 1. Ашалець. Ашалеў сабака. Старыя Смільгіні Воран., Мярэцкія Глыб. 2. экспр. Звар'яцець. Ён ашалеў, крычачы. Талейкі Швянч. АШАЛСУМЛЕНЫ прым. Дурнаваты. Ен ашаломлены, як дурны, i яна, як ашаломлена. Альхоўцы Лях. АШАЛЯВА'ЦЬ зак. Ашаляваць. Ен ашаляваў хату. Ахрэмаўцы Брасл. АШАНУЦЦА, АШАХНУТДЦА зак. экспр. Раз'юшыдца, разлютавацца. Можыць i мужык ашануцца i паразганяць усіх, тут адзін ашануўся. Я як ашануся, мала табе не будзіць. Мой пятух ашануўся i добра яго [другога пятуха] адлупіў, Ахрэмаўцы Брасл. Як ашахнуся — усіх разганю 1. Кураполле Паст. АШАЧО'К м. памянш. да а ша к. Гірса, як рош, толькі ашачок, i ўсё. Скрудалена Даўг. АШВА'ЛАК м. 1. Кладзь, бэлька ўздоўж страхі (у таку, гумне, хляве). Альхоўцы Лях. 2. Кавалак палена. Вот доўга дзеравяка, адразаюць ашвалак, кап акраз было. Кіралі Шчуч. Прынёс кусок ашвалка дадому. Міратычы Карэл. АШВАТІІНА ж. экспр. Вялікі кавалак сала, мяса. Адвалі