Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 513  ▶ 
Дзятл. Атосы жалезныя, бяруцца за колы, за восъ. Кіралі Шчуч. Атосы з вітак пакручаны. Грыкені Вільн. Ат калёс атосы, атосы с прэнту, прэнцік не толсты. Чычалі Швянч. Атоса у калёсы паў строена. Малькуны 1гн. Атосы рэменыя. Скрудалена Даўг., Ёдлавічы Брасл. Ат каляса лошадзі нацянути атосы,, не пазвалялі цялегі ва ўсе стораны віхляцца. Навікі Лудз. Атосы жалезныя. Істра Лудз. У возе гатосы дзве. Старыя Смільгіні Воран. Атаса парвалася. Крэва Смарг. Отёсы коло голобэлъ. Отёса прутка. Сіманавічы Драг.; параўн. літ. atasaja тж' (ЛТ, 165). ATO'CIHA, ATACIHA' ж. Toe ж, што i а т о с а. Заваліласъ атосіна. Валынцы В.-Дзв. Як адна, то атасіна, як дзве — атасы. Рудня Астравітая Чэрв. АТО'УКАЦЬ незак. Тое ж, што i а п т а ў к а ц ь. Параць авёс, атоўкаюць i меляць. Альхоўка Навагр. АТО'ЧЫНЬІ, ОТО'ЧЫНЫ толькі мн. Нутраное сала. Каля кішок многа аточын абабрала. Альхоўцы Лях. Оточыны пырыпыкла. Сіманавічы Драг. АТПАДА'ЦЬ незак. 1. Адпадаць, знікаць. Яны [мурашкі] скрыдла маюць, а потым атпадаюць ім скрыдла. Жылі Іўеў. 2. Аддзяляцца, падаць. Церлі лён, кастра атпадала. Грыкені Вільн. АТПА'ДЫ толькі мн. Адходы. Атпады ад мёду. Старыя Трокі Трак. АТПАЛКАВАТДЬ зак. Даць палкай. Я n ім атпалкавала. Вецярэвічы Пух. АТПАФЫЦЬ зак. Упарыць, зварыць. Буракі атпару з лус~ кой. Старыя Трокі Трак. АТПА'САВАЦЬ, АТПА'СВАЦЬ, ОТПА'СУВАТЫ незак. Адпасваць, пасвіць па чарзе. Буду атпасаваць вам каровъи Вецярэвічы Пух. Атпасавала тавар. Малыя Аўцюкі Калінк. Хто ў вас козы атпасвае? Ялова Пруж. Мы атпасваям калейку. Крэва Смарг. Попасы за мынэ корову, то я в ныділю тобі отпасу. Сіманавічы Драг. АТПА'СКА ж. Адпасванне. Поўрубля дае за атпаску. Лоск Валож. АТПА'СЩ зак. Адпасці. ЧПрыдзіць Пятрок — атпадзецъ лісток, прыдзіць Ілля — атпадзецъ два, прыдзіць спас — i ўсяму час. Груздава Паст. АТПА'СЦЩЬ зак. Адпасвіць. Атпасі маю кароўку. Не магу пасціць. Малькуны 1гн. АТПА'ХАВАЦЬ незак. Акучваць. Нада атпахаваць картошку. Пасіене Лудз. АТПЕ'РЫЦЬ зак. Выперыць пранікам. Пранікам палатно як атперыш. Крэва Смарг.; параўн. літ. perti тж'. АТПЕ'Ч зак. О Атпеч пірагі — адпомсціць. «Вот калі я табе пірагі атпяку за тое, што ты мяне заўчасне абзывала
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

atociha, атоукаць, аточыньі, атпадаць, атпасваць, атпаска, атпасцщь, атпасщ, атперыць, отпасуваты
5 👁
 ◀  / 513  ▶