АТО'ЖАЛ гл. АТО'ЖЫЛ АТО'ЖАЛКІ гл. АТО'ЖЫЛКІ АТО'ЖАЛЛЯ гл. АТО'ЖЫЛЛЯ АТО'ЖАЛЬНІК, АТО'ЖЭЛЬНІК зб. м. 1. Атожылкі. Атожальнік бальшы napoc. Лісна В.-Дзв. Атожальнік вырас ат пня. Граўжышкі Ашм. 2. Маладняк (малады лес, хмызняк). Там не было вялікага лесу, толькі атожэльнік. Чычалі Швянч. АТО'ЖЫЛ, АТО'ЖЬІЛЬ, АТО'ЖАЛ м., АТО'ЖЭЛА ж. Атожылак. Атожылы стала роза выпускаць. Ахрэмаўцы Брасл. Куждая дрэва можа выпускаць атожылы. Ракаўскія Швянч., Старыя Трокі Трак. Атожыл ад дрэва. Сліўка пусціла атожылы. Галоўні Воран. Атожыль вялікі. Чычалі Швянч. Атожал у грушы атрос. Старыя Смільгіні Воран. Атожзла вырасла. Чычалі Швянч.; параўн. літ. aiažalas тж' (ЛТ, 166). АТО'ЖЬІЛАК м. біял. Прысосак. Асліцёр [саліцёр] вышаў, атожылак быў кала галавы. Ахрэмаўцы Брасл. АТО'ЖЫЛКІ, АТО'ЖАЛКІ мн. Атожылкі. Атожылкі niРУС [бузіна] пускаіць. Беразіно Докш. Дрэва пушчаіць атожылкі. Саланое Віл. Атожылкі ў баначку пасадзіла. Ахрэмаўцы Брасл. Атожылкі растуць. Рыбчына Віл. Бульба ат каліва атожылкі пускаіць. Кураполле Паст. Ці вазон ці дрэва пуская атожылкі? Крэва Смарг. На вішні многа атожылкаў. Кіралі Шчуч. Атожалкі растуць. Саланое Віл. Вісла [вярба] атожалкі пускаіць. Калок віслы загнаў i пашлі атожалкі. Кураполле Паст. Атожалкі выраслі. Лісна В.-Дзв. Атожалкі брушка пуская. Сапоцкіна Гродз. Атожалкі напускала верба. Кіралі Шчуч. Яблакі з атожалкаў не такія смачныя. Едлавічы Брасл. Груша атожалкі спусціла. Малькуны Ігн. АТО'ЖЬІЛЛЯ, АТО'ЖАЛЛЯ зб. н. бат. Атожылле. Во якое вялікае павырастала атожылля [вішні]. Мярэцкія Глыб. Атожалля расцець. Саланое Віл.; гл. а т 6 ж ы л. АТО'ЖЭЛЬНІК гл. АТО'ЖАЛЬНІК АТОЖА ж. Затока. У атоках піскуны водзяцца. Валынцы В.-Дзв. АТОФА ж. Toe ж, што i a д 6 p a к. Атора — астаўшаяся зямля, на ёй садзяць, калі ў салатную ня вышла. Дакудава Лід. Загончыкі раскідаліся, a аторы na бакох былі. Пацаўшчына Дзятл.; параўн. літ. atara тж'. АТОФАК м. Toe ж, што i a д 6 p a к. Аторак — упапярок араныя барозны. Гайна Лаг. Аторак, дзе конь не даходзіць, тады упоперак аралі. Пасека Ст.-Дар. ATO'CA, ГАТО'СА, АТАСА', OTECA ж. Атоса. Атосы ідуць ад восі кола к аглаблям. Жодзішкі Смарг. Атоса ў возе. Беняконі Воран. Колісь атосы круцілі дзеравяныя. Мсцібава Ваўк. Пры аглаблях атосы. Атосы былі з дубовых дупцоў. Альхоўцы Лях. Атосы на восі на канцах i за аглоблі зацеплены. Аглоблі дзеравянныя, а атосы драцяныя. Пацаўшчына
Дадатковыя словы
atoca, атожьілак, атожьілля, атожьіль, атожэла, гатоса
8 👁