дзесяць, духі займая. Да гэто году ашчэ так ні было. Там жа. Лець пат гору ўсьпёрлась, духі запораіць.Ляўк;., Арш.р. ДУХІ ПАДЦЯГЛО каму. Гл. ДУХІ ПАДЦЯГНУЛА (падцягло) к a м y. ДУХІ ПАДЦЯГНУЛА (падцягло) каму. 1. Спаў з пела, схуднеў хто. Ты харошая, Анэлька, вочкі чорнянькія, носік востранькі, А твой Уладак — стары, сівы, барада, духі пацдягло. Бяльм., Брасл. p. Які той Эдзік зрабіўсё? Кепско жыве з бацькамі, а труднавато, худы, страшно глядзець, духе паццягнуло. Гор., Стаўб. p. 2..Прагаладацца, хацець есці. Рано ўстала, паехала ў Стоўпцы, ні пасьнедала з дому й там ні прышлосё, дак духе паццягнуло. Галодная прыехала, ледзьве прыехала. Стаўб. p. Карова прышла галодная, паццягнуло духе, трэба даваць што, бо саўсім запусьціцца. Жац., Стаўб. p. ДУХОУ БАЯЦЦА ка г о. Гл. ДУХУ (духоў) БАЯЦЦА к а г о. ДУХОУ НЕ УЗВЕСЦІ. Не магчы ўдыхнуць паветра. Я ні магу ня еўшы — духоў ні ўзьвяду, пад'ем, a тады галашу (па пакойніку). A Ніна яды ні спытаець, вады пап'ець i галосіць. Ульян., Сен. p. Да гэто году мяне ашчэ' так ні хапала, а гэта ўжэ добра бярэ. Часам як схопіць, яК сьцісьня пат грудзьмі, дак духоў не ўзьвесьці. Гр„ Слуц. р. ДУХОУ НЕ УКАЗАЦЬ. Гл. ДУХУ (духоў) НЕ УКАЗАЦЬ. ДУХУ (духоў) БАЯЦЦА ка г о. Вельмі баяцца каго. Муш гэдакі злы, яго духу баяліся й яна, й дзеці. Пр., Стаўб. р. Ці так жа жылося, як цяперя? Тады духу баяліся бацькі ці маткі. Раб., Слаўгар. р. Мы яго духу баяліся, гэдакі ён сярдзіты быў. Сав., Стаўб. р. Некалі бацько як дасьць — хто куды, духоў яго баяліся, a цяпер i бацьку на ты заве i ні слухая. Там жа. Ці матка гаворыць, ці кляне, ці просіць — дачка ні шманае* прывыкла да маччынаго крыку. А бацькавага духу баіцца. Во, хай што закамандуя, мамэнт зробіць, ні будзя агрызацца, як з маткай. Там жа. ДУХУ НЕ БУДЗЕ ч ы й г о, д з е. Гл. НАГІ (духу, панаху) НЕ БУДЗЕ ч ы ё й, д з е. ДУХУ (духоў) НЕ УКАЗАЦЬ. Раптоўна, неспадзявана памерці. Гван равесьнік Фэлюся, а во зваліўся й ei З а к
Дадатковыя словы
запораіць.ля^к, падем, папець
12 👁