Слоўнік беларускай народнай фразеалогіі (1972). Е. С. Мяцельская, Я. М. Камароўскі

Чаму ты ні чытаящ кніжкі? Каб мне ведаў як пацяры, бо дам, калі ні вызучыш. Гор., Стаўб. p. Олясь Лапкбуекіх усе машьшы ведая як пацяры. Во дзе загудзе машына, то, ні гледзячы, скажа, якая гэто машына. Сав., Стаўб. p. Hi бойся, я дарогу ведаю як пацяры, ш золуджуся. Жац., Стаўб. р. ВЕК-ВЯКОМ. Ніколі. На цаліне ражжылісь. Казаў, колькі твая сіла, толькі дзяржы скаціны, куды выпусь, там наесца. Казаў, век-вяком сюды (y Ліцвінавічы) ні паеду. Ліцв., Карм. p. Кажуць, шчо собака баз хвоста век-ваком по бэрвіні ні пройдзе. Хат., Ганц. p. ВЕК ЗВЕКАВАЦЬ. Гл. ЗВЕКАВАЦЬ ВЕК. ВЕРХАМ (копна) ВЫЕХАЦЬ н a кім. Бязлітасна збіць i з крыкам выгнаць каго. Учоро чуваць некі крык, аж гэто Адасік на сваёй верхам выехаў, — кепско яны жывуць, п'е. Жац., Стаўб. p. Некалі мой быў: да трох не гавары, конна выядзя, каліхоць слово насуперак скажаш яму. Сав., Стаўб. p. Некалі Анцік Цьвірачкаў ото біў сваю бабу, Калі завядуцца — выядзя верхам на ёй. А яна крычыць немым голасам. Там жа, ВЕРХМЕЦЬ (узяць) на д кім. Верхаводзіць, атрымаць перавагу над кім. У нас такі абычай. Каб жэншчына верх мела ў сям'і, як перщы рас у хаці (свякрові) пасядуць за сталом, трэба, каб нявестка перасела, перайшла мужыку ногі. Ульян., Сен. р. Цяпер Панама (клічка кабылы) паслушная стала, адчула, што верх над ею ўзялі. A помніця, як у вас аралі? Як занатурыцца, стан я як. сьвечка, i хоць гром дай. Гр., Слуц. р. .... ВЕРХ УЗЯЦЬ н а д к i м. Гл. ВЕРХ МЕЦЬ (узяць) н а д кі м. ВЕРЫ НЕ ДАЦЬ к а м у. Гл. ДАЦЬ ВЕРЫ к а му. ВЕРЫ НЕ МЕЦЬ. Не верыць, не паверыць каму, Він -(парабак) зайдіоў до дана i кажз:-.«Як я пойду'сам (адзін) на той сьвіт, пан мне веры нэ матымэ. Да-йтэ мні війта». Аўсям., Стол. p. ВЕСЦІ НА ПАСАД к а г о. Гл. НА НАСАД ВЕСЦІ к а го. ВЕЦЕР У ГАЛАВЕ. Гл. У ГАЛАВЕ ВЕЦЕР,. ВЕЦЕР У CBIPHE ГУЛЯЕ. Пусты я засекі, няма ў свірне дабра, бедны хто. Аднойчы мы йшлі прас каноплі дахаты i ні ведалі, што наш разгавор патслухваюць наin ы ўхажоры, Усе дзеўкі расказваюць пра свае любосьці, ну й мяне нячысьцікі за язык пацягнулі расказаць пра Ж