якія выступаюць нібыта ад імя беларускага народа (Я. Купала. Ліст у рэдакцыю газеты «Савецкая Беларусь» - 36. тв., VII, 239). Кулеш м. Рэдкая мучная каша з салам. Хутка каля бойкага, вясёлага агню ў пузатым чорным чыгуну булькатаў кулеш (1. Новікаў ТСБМ, II, 752). - Іш чым частаваць наважыў, куляшом нейкім, быццам яечні няма з чаго ўпячы! (М. Цэлеш. У імя догмы - ХБ, 22). Кулёк м. Мужчынская верхняя вопратка прамога пакрою з сукна або паўсукна без падкладкі (вядома больш на Віцебшчыне і Магілёўшчыне). На ім быў шэры кулёк з сукна хатняга вырабу. якія ў нас насілі тады, як мелі права браць воўну ад сваіх авечак для хатніх патрэб (М. Цэлеш. Вярнуўся чалавек - ХБ, 154-155). Кулкі [польск.] мн. Гурткі. Адчынілі польскую школу, настаўнік стаў вучыцца па-польску, апрача гэтага ён арганізаваў «кулкі», але ніхто з беларусаў не пайшоў у гэтыя кулкі, апрача некалькіх шляхцюкоў (Я. Колас. Пісоўныя работы курсантаў слуцкіх павятовых курсаў - 36. тв. у 14 т„ XI, 40). Куля [польск. kula - 1. Шар. 2. Куля, ядро. 3. Спартыўнае ядро] ж. Зямны шар. Хіба тут, у гэтай бяздомнай птушцы, не відавочны намёк на пралетарскую клясу, вясковую беднату й ліквідацыю прыватнай уласнасьці на аднэй шостай зямной кулі? (М. Цэлеш. «Янка сеяў людзі жалі» - ХБ, 127-128). Куманы мн. Тое, што полаўцы. Куды ж ідзе народ? Што гоніць яго да напятай цецівы небасхілу?.. Куды ж ідзе народ куманаў? (Л. Дайнека. След ваўкалака — МКВ, 487). Прыморскія куманы з гікам рынуліся на коп'і імячы русічаў... (там жа, 548). Кумварыя ж. Цяжкая гружаная лодзія. Вось ён [служка] дабіраецца да прычалаў. Дзе моцныя якары ледзь утрымліваюць на месцы цяжкія груджаныя лодзіі - кумварыі, цяжкія баявыя караблі - драмоны, усіі і памфілы (В. Іпатава. Залатая жрыца Ашвінаў - АД, 208). Кумган м. Старадаўні гляк з носікам, ручкай і накрыўкай для квасу. ..а назаўтра ізноў да самай поўначы гараць лучыныў грыдніцы, і толькі паспяваюць насіць маладыя стольнікі з брэцьяніц чашы ды бочкі, глякі ды кумганы з квасам наліваюць (В. Іпатава. За морам Хвалынскім MX, 26). Куна [ст.-руск. куна - грашовая адзінка, роўная 1/22 грыўні; першапачаткова - шкурка куніцы, вартасцю ў 1 дыргем] ж. Лікавая адзінка ў грашовай сістэме Старажытнай Русі: у X—XI стст. колькасць серабра ў куне адпавядала 1/22 грыўні (па іншых звестках - 1/25), у XII — пачатку XIV ст. куна раўнялася разане і складала 1/50 грыўні (тэрмін як назва грошаў захоўваўся ў Расіі да XVII ст.)...раніцай ад птушкі, за якую было аддадзена памытчыку столькі кун, што за іх можна было
Дадатковыя словы
квасу...а, копі
7 👁