ЧЫРЫВАТЫЙ, прым. З вялікім жыватом. Став мій Йіван такый чырыватый. ЧЫРЫВІЙ, м., зневаж. Чалавек з вялікім жыватом. Трэба скыдаты той жыр. Такый чырывій зробывся. ЧЫРЫЗ, прыназ. з В скл. Выражае прычынныя адносіны. Скілько пожарі в чырыз газ. ЧЫРЭПУХА, ж., зневаж. Жанчына, якая кудысьці лезе, узбіраецца. Куды тая малая чырэпуха лізэ? Ш ШАЛАБУДА, ж. Дрэнная пабудова. Якая там хата! Шалабуда! Нора! ШАЛІНІ ЎКА, ж. Вялікая тонкая шарсцяная, кашміровая хустка ў кветкі. Тую шалініўку мні подарылы діты. ШАЛТАЙ, м., зневаж. Несур'ёзны чалавек. Хыба ты когось слухаеш. Шалтай і всё. РПАТЫСЯ, незак. Шарпацца, з шумам дакранацца да чаго-н. Цілу ныч шарпаўся, ныяк ны міг заснуты. ШВІРНЫЙ, прым. Рухавы, спрытны. Шэ она швірна баба. ШВОРЫТЫСЯ, незак. Шворыцца, корпацца. А діткы шворацця, у йіх свойі ігры. , н. Шар. Такое шеро у слонэчныкув. ШЕРПАТЫ, незак. Шарпаць, з шумам дакранацца да чаго-н. От ны сыдыть спокойно, всё шерпае і шерпае. ШКРОБЭЛЬ, ШКРОБКО, м., іран. Чалавек, які ходзіць узад-уперад без справы, без занятку. Вжэ одэн шкробэль прысунувся; Ныма того малого шкробка. ШКУРОДЁР, м., неадабр. Скупы чалавек, які здзекуецца з іншых людзей; жывадзёр. Ны будь шкуродёром такым. ШМАРОВОЗ, м., іран. Чалавек, які недзе без патрэбы ходзіць. Дэ тыйі малыйі шмаровозы ходять? ШМОРГАЛО, н., неадабр. Чалавек, які ходзіць без справы ўзад-уперад. Чого тое шморгало пошло на двір? ШМОРГАТЫ каго, незак. Насіць што-н. Шось і мні надойіло цілый дэнь тую воду шморгаты. ШМЫГНУТЫ, зак. Хутка праехаць ці прайсці. Автобус шмыгнув по-под носом. ШОЛОМЫТЫ, незак., безасаб. Гусці. Шоломыть так в голові, гудэ, як у дубравы. ШОРТАТЫ што, незак. Вязаць што-н. То Верка шортае такыйі носкы. ШОРТАТЫСЯ, незак. Шворыцца, корпацца. АМаруся цілый дэнь коля коловрі тка шортаецця