ЦЫ, злуч. Ці. Сама по собі цы пры йіх жывэ. ЦЫБАНЫСКО, м., зневаж. Чалавек з доўгімі нагамі. Вэльмы вэлыкы ногы маеш, такый цыбаныско. ЦЫБУЧОК, м., памянш. Сцябло (маліны). З цыбучкамы малынкы я вару чай. ЦЫВКЫ, мн., перан. Ногі. В цывкы вэльмы зымно. Накрый-но мэнэ. К, м. Перакладзіна, прыступка. Я ш с того цыпка вэрхнёго впала. Ч ЧАВЫТЫ што, незак. Есці (пра кіслыя яблыкі). Ой, ны чавітэ тыйі еблыка. Жывоты будуть боліты. ЧАПКОВАТЫ каля каго, незак. Хадзіць каля каго-н. Чапкують коля ейі, ходять. ЧАРОХОТУХА, ж., іран. Жанчына, якая многа гаворыць. Ох, ты чарохотуха тая! Наговорыла стылько, шо голова ны трымае. ЧАХНУТЫ чаго, зак. Выпіць чаго-н. Сам чахнуў бутылку молока. ЧВАЛКУВАТЫ, незак. Есці з вялікім апетытам. Чвалкують добрэ діты. ЧЕШЧЫНА, ж. Міска. Вжэ моя чешчына пустая. Забыры ейі. ЧМАЛЯТЫ, незак. Ехаць. Чмаляй в Овту ш, купы пшона Чмаляй-но вжэ в магазін! ЧОВПСТЫ што, незак., неадабр. Гаварыць недарэчнасці, бязглуздзіцу. Алэ зарадыла і човпэ тылько свое; Мовчы, ны човпы того, чого ныма. ЧОМ, прысл. Чаму, з якой прычыны. Чом ты ёго ны встрітыў?; Чом я так мучуся? , мн. Вялікія боты. Вжэ тыйі чуваны більш ны накладай. ЧУДЫЛО, н., іран. Дзіўны чалавек. Ты, чудыло, ны прыдумлей нычого. НДЫРЫТЫ што, незак. Старанна мыць што-н. Хватыть чундырыты тую хату. Сённе ш свето. К, м. 1. Кавалак гнілога дрэва (бярозы, вольхі). Прыбыры-но того чурбака с подвірка. 2. Перан. Слабы ці хворы чалавек. Чурбак і всё! Нычого я ны варт робыты. ЧЫКАТЫСЯ з кім, незак. Чыкацца, валаводзіцца, важдацца з кім-н. Я с тобою чыкатыся ны буду. Будэш як шолкова у мэнэ. ЧЫКОЛОДКЫ, мн. Суставы. Дысь так чыколодкы болеть. ТЫ, незак., неадабр. Настойліва прасіць. Чылыныть і чылыныть: "Купы канфет." ЧЫПЫРЫЦЯ, ж. Вялікая колькасць людзей. Вжэ йдэ чыпырыця. Поўна хата йіх найдэ