сухастойім, суччыкым. Ноччы немцы банбілі лес. Страшна ў лёсі. Схадзілі мы з Людуй Машкінуў ў дзярёўню. Цётка Сцепашда i цётка Насця кажуць, што на лес пышла туча чорныя немцуў i што аттуліка выгынюць ці паб'юць. Немцы інзлі аблавуй 'дзін лі 'днагб іх сыбакькімі яўчоркімі, сірілялі i ўсіх выгьгнялі. Скрозь ат Проні i ды Дніпра ціряз балоты, пы лясу. 'Дзін лі Сімнаццытыга (Шаламы П) на полі пыд лазовым кустом вьгруў 'коп, залёзлі сь сям'ёй i куст на выхыд пысадзіў. То сыбакі ўчулі i немцы крічалі: йРусь, выхадзі!" I выгнылі. Праўды ні пыстрілялі. Во й мы ны бліндажы зыкыпалі падушку, дзіяла свае работы. Мама зукруціла ў мох i зарыла ў пясок. То ніхтб ні нашбу (послі хроніу хадзілі i 'ткыпалі самі). A ў лёсі лкЗдзі i з каровымі з торбамі пыныдзіватымі на морды. То яны му-у-у, a пёўні пяююць. Называйіцца схуваліся. Нямёцкыя развёдка ны манцьіклых паўз лёсу чыж-ж, чыж-ж, днём йёздзія. Страшна булб. Мы пашлі зь лёсу нызад у Шыламы. Вышлі лі Шпачковых на лог, а тут ныляцёлі нашы сымалёты на нёмцуў i строчуць. Нёмцы бёгыюць i нашы людзі бёгыюць. Літалі сымалёты, зь якіх гуварша радзіва, што нёмцуў прагонюць. Нізка, шзка лётылі сымалёты. Йіх ня зьбілі, а стрілялі. 'Стрябк! былі. Прышлі мы к цёццы Сціпанідзі i татку хрёсныму Йвану, у гумнё яны стыялі. Пбуна гумно снапбу ны стыранё, а нёмцы пы хатых жылі людзёй пуўіуняўшьі. Нёмцы мост ўжо пастрбиілі. Йструб на мост зыбралі, хату Сбні Пёкліныя, дачкі Змітрыка Тыратонувыга. Прасші, ні дцалі. Пбсыіі піряшлі мы жыць у сваю зімлянку на Лупуўцы. Як мост палілі Пра ётый мост указэя цэлая. Як ягб палші парцізаны гарід 'тступлёнійім. Былб ета ў 'юлі. Ныраббовытыісся, то сышн як пшаніцу прадаўшы. Пырцізаны бачуць, шо ў халупі згаріць сылдатка, пріішп й будзюць: 'стувайцуя, згарэцё! А мост гаріць, тряшчыць, яловінькій вёдума ж быў. Йіскырічча i ны наш двор вётрым пывівая. Пыставілі лёсвіцу, вёнік. Вядрб з вадби i пырскыйім на крышу. Тушыць мост ніхто ня йдзёць, каб жаж ня быць вінуватым, а то й пырцізаны c кустбу глідзяць. Згарёў ётый мост, а мы ні згарёлі. Вёцір нёйік абтух. Раннім нёмцы пріёхылі, 'хвіцэры пыгіргыталі i паёхылі. Усё звязьлі пырцізаны, нікога ні пабші. Пбсьлі вайны ужб дызналіся, як палші ётый мост. Так i ні ныградзші нікога з нашых людзёй. Пырцізаны зыгыдалі насіць зь Піўныга гумна салому Машцы i Ганні Піўнувым, Машцьг Кувалісі, Кузьмовьгм, Таньцьг Кірёйівуй. Мост чуць зыгарёўся, сырэй бьгу
Дадатковыя словы
абтўх, аттўліка, балбты, бьгў, бўдзюць, вадбй, йстрўб, карбвымі, кузьмбвьгм, кустбў, лазбвым, лясў, лўпуўцы, мбх, нашбў, нырабббвытыісся, нікбга, пабюць, падўшку, пастрбйілі, пблі, пбслі, пбўна, прагбнюць, пясбк, салбму, снапбў, стрбчуць, сямёй, сўччыкым, тбрбамі, тыратбнувыга, хрбніу, шпачкбвых, ялбвінькій, яўчбркімі, ўчўлі
2 👁