Скарбы народнай мовы (2005)

 ◀  / 386  ▶ 
узапічку, a выйдзі зы порог, дык i напусьціш (в.Ганнаўка Клімавіцкага р-на) [Бялькевіч, c 455]. Адзін месяц ні ўзнаку ў маладым вяку (в.Рыбчына Вілейскага р-на) [СПЗБ, 5, c. 191]. У краку ўстаўлялі кліны (в.Саланое Вілейскага р-на) [СПЗБ, 2, c. 523]. Умесцечку седелі пуленяткі (в.Ручаёўка Лоеўскага р-на) [Янкова, c. 374]. А тут унізу нема ўжэ зубоў (в.Пагост Жыткавіцкага р-на) [TC, 5, c. 199]. Ema am яго пісьмо: во ŭ яго nomnic унізу (в.Арцёмаўка Мілаславіцкага р-на) [Бялькевіч, c. 460]. Картопля, што ляжала ўнізу ў пограбя, ды куся пагніла (в.Старына Смілавіцкага р-на) [Шатэрнік, c 287]. Унізу, у доліні, прыцягае гром (в.Сямігосцічы Столінскага р-на) [TC, 5, c 199]. Упоцемку церлі лён колісь (в.Вялікае Малешава Столінскага р-на) [TC, 5, c. 205]. Трэба ўпацёмачку заплакаць, a пры людзях вясёлай быць (в.Саланое Вілейскага р-на) [СПЗБ, 5, c. 215]. Kpacip січас такей дырагей, што хоць ты вечырам упацёмку сядзі (в.Лешчынка Мсціслаўскага р-на) [Бялькевіч, c. 460]. Нашто ты чытаеш упацёмку, вочы папорціш (в.Хвёдараўка Краснапольскага р-на) [Бялькевіч, c. 460]. Нічога упацёмку няўвідзіш, хуць сьпічкі с сабою вазьмі узатреш. Пріехылі саўсім упацёмку, мы іх уж о ні ждалі (Мсціслаўшчына) [Юрчанка, HBC, 3, c. 202]. Упацёмку нічого ні відаць (в.Дзяніскавічы Ганцавіцкага р-на) [СПЗБ, 5, c. 215]. Ён прыспалітный, i упацёмычку найдзіць дарогу (Мсціслаўшчына) [Юрчанка, СНЛ, 3, c. 252 - 253]. Дахаты вярталіся ўж о ўпоцічку - не відаць дарогі (в.Узгурск Лагойскага р-на) [МММГ, 3, c. 117]. Упоцімку ні знайду свае шапкі, чыркні сернічак ды пысьвяці (в.Забычанне Хоцімскага р-на) [Бялькевіч, c. 461]. Упоцімку нязгодна ткаць, нада зыпаліць лампу (в.Слаўнае Мсціслаўскага р-на) [Бялькевіч, c. 461]. Як ты будзіш шукаць упоцімку, сьпічку узатрі (Мсціслаўшчына) [Юрчанка, СНЛ, 3, c. 252-253]. Яны вярталіся ўжо упоцімку: yce вясёлыя, бо доўга гасьцілі (в.Узгурск Чэрвеньскага р-на) [МММГ, 2, c. 166]. Яны прібеглі упоцімычку, ціхенькаразьдзеліся i ляглі (Мсціслаўнгчына) [Юрчанка, СНЛ, 3, с. 252 253], Мы йшлі ўрядку зъ ім (в.Канічы Касцюковіцкага р-на) [Бялькевіч, c. 463]. Хадорка любіла яго ўсьмяху (Бялынкавічы) [Бялькевіч, c. 465]. Даўно жаліцца, што ўсярёдку нешта баліць. Ліпу зывалілі, дык іна усярёдку уся пустая. Режыцъ палкі, усярёдычку выкалупывыіць сірцавіну i сьвісткі пулучаюцца (Мсціслаўшчьша) [Юрчанка, HBC, 3, c. 241]. У нас адна маладзіца штогод ўцяжку бывая (в.Хізы Веткаўскага р-на) [МДСГ, 9, c. 158]. 6) у-...-асці: ускорасці (ускоръсьщ): Ускорасці посьлі вайны шукалі ійтойта ў Прудку, но нічога не нашлі (Чачэршчына) [Курцова
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
3 👁
 ◀  / 386  ▶