Скарбы народнай мовы (2005)

вукна i ставылы в йіх ныро'ты. ГЕ1 прысл. Так, гэтак. Мэнчый сын дрова сік ны ге, як старышый: i хучый, ітрасокмэт. ГЕ2 пыт. часц. Ці так? Ты правду кажэш, ге? ГЕ3 свярдж. часц. Так. Ге, ге, сынку, так i зробым, як ты кажэш. ГЕЪЫ прысл. Быццам. Ну, ня'кій ты вжэ зусім гебы малый: хто ж геробыть?' ТЕНЬ, ОГЕТТЬ, ГЕНЬЦЯ, ПЕШЩКА часц. Вунь. Кажуть "генъ ", як добрэ выдно' шчонь; огенъ"- як далёко, еле выдно; генъщ"- як доказвають; "геньціка ' - як точно ны знаютъ. ГЛЪГНЫШЧЭ н. Суглінак. По глынышчу i жыто посіеш - нажнэш, i булъбу посадыш- накопает. ГОРА' ж. Гарышча. Осынню батько роскладау яблыка по горы, а на зыгму згры'бау у гурбочкі' i накрывавла'тамы, то бувало, шчо й до новых долэ 'жать на туй горы. ГОРЫ'Х м. Агрэх. Кажэн гора'льнік дывыцца, коб горыха ны зробыты: як горэш з горыхамы, то ге й наростэ. ГУМОЪЦЫ м н. Абутак з кускоў гумы. Як появыласа в сылі тума, то вжэ замест посто'лей тылы тумовцы. ГУ'СКА ж. Белы гарлачык. Гу'скі білые, лыжатъ на водді, а на' ноч закрываюцца. ДО ЖЬГТА Спосаб касьбы ў накірунку супраць нахілу сцяблоў. Як образу косыш до жыта, а потом одбываеш, то будэ склад. ДРАЪЫ мн. Лесвіда. Наш кут, як шкоду зробытъ, то зразу по драбах на гору' втыкаё. ДРАБЫТІА ж. Бакавая дэталь воза. До ручок прыставляюща драбыны, а в сырэдыну наклада'й сіна, чы соломы, кобмякко сыдіты. ДЫВОВАТЫСА незак. Дзівіцца. Ныма чого' дывоватыса: як дытятэм навучылы, тэе зарэ й получылы. ДЫВЬГТЫСА незак. Глядзець. Ныя'к ны хочыцца гэтого тілівізора дывытыса. ДЭНЬ1 м. Дзень. Гэто ж ця'лый дэнь траЪуло протырчаты на туй канавы з-за мысочкі йіршу'в. ДЭНЬ2 прысл. Дзе-небудзь. Положы ты гэтого замка' дэнь на полыцы, як трэба будэ, то найдыща. ЖБУРНУТЫ зак. Кінуць або адкінуць что-небудзь ад сябе ў стане нецярплівасці або злосці. Посварылыса раз два хлопчыкі, а одын жбурнув другому жмэню пыску в вочы, да й побіг додому. ЖМАК м. Абярэмак, ахапак сена або саломы. Як кто ду'жышый, то й жмака' бу 'льшого во 'зьмэ