ЯДУШлювый прым. Пра чалавека, які нашляе, якога мучыць кашаль. Ялушлывы чоловік колы паша свышча в ого, ядуха пра, сад ны тут і кашляе. Пуг. Вун буў ялушлывный камы, як старни дід. Рд. кашляв хар-
Язчин толькі мн. бат. Бярозка палявая. С.
язочок м. бат. Кл. Гл. язычки.
АЛКА в. Елка, яліна. Рд.
НЛОХА ж. Ялаўка, ялавіца. Ялоха- курова, яка ни пубіга-ла. Рд.
ЯЛОЛКА 2. Цялушка. Тылушка прывыла тыля, отыльлася
ядошку чы быка. Рд.
НАЙНА «. Ельнік. Рд.
ЯРАНКА 2. Герань (хатняя кветка). Рд.
ЯРАХАТН прым. Кучаравы. Наш Іван вальмә ярахаты. Р.
ЯРЫЦЯ 3. радк. стар. Ярыца. Р.
ЯСІК м. Невялікая падушка, якую кладуць паверх падушак,
каб упрыгожыць пасцель. Т.
Ясло н. Да-ясна. Зуб будеть, гэть ясло руспухло. Д.
ЯТРОШКА к. Ятроўна. М. Рд
Дадатковыя словы
xap, б$ў, бит, буяэть, вэльмэ, гать, дз^ясяа, дзуясяа, дшю, евшчэ, его, ельнін, еіаравы, йсына, налавекэ, отнлклася, паснель, пацушак, плоха, поверх, праха'ін, прахаін, про, прш, ради, русі^хло, русіўхло, старый, тшя, упрыгожшь, цра, цубігаяа, цялушна, шоха, ыучшд, ядушлывн, ядуішшвш, язычны, язэчсж, ялаука, ялка, яловка, ялошку, яршда, яршя, ясл.о, яспо, ятроука, яцушшвый, іялка
20 👁