ПУЈЕНГАТЫ дзеясл. Зарасці пустазеллем і ад недахопу святла зрабіцца вельмі мальмі (пра буракі). Бураны гэть цузбыгалы. ін. ПУЗНАКА. У Фразеалагізму: ПУ ЗНАКЭ НЫМА - "і знаку няма". Цулола-пулола стуго угурода і ныма ныяныйі пузнака: знов за-рыс. Г. зн.: "і не відаць, што палола". Д. ПУР м. Пасудзіна для газы ў газавай лямпо. В. пукопничэ н. Поле, з якога сабралі бульбу. Д. ПУКРИВАЛО н. Пакрывала, якім накрывалі нябожчыка. id. ПУКРОВА в. бат. Гл. пруківа. Чуго тоны пурвала пукраву. г. ПУКУЛОЛКАТЭ дзеясл. Патармасіць, разварушыць, разбудзіць (таго, хто спіць). ідэ-но пукулошкай йуго, хай встае хучый, будьмо йіста. Д. ПУЮЦДАЛКА Ж. Рд. Гл. покыданъка. ПУЛАЛИТИСЬ дзеясл. Памірыцца. Е'юця, сваритьця, та й пу-ладятьця. Р. ПУЛІПНАТО дзеясл. Ачуняць, паправіцща. Духтуры кажуть, шо то вже будыш літата, пулішайіш. Д. Пулонь ж. Непакрытая лесам прастора (на сухім месцы). Р. ПУЛУДНЫЯ. След ад палазоў на заснежанай дарозе. Р. ПУЛУТНЕНЫК м. Спадніца з саматканага палатна. д. ПУЛЭЗУХА. Ласуха. Д. ПУЛОВИКИ толькі мн. Так называлі трышынцы (жыхары вёскі Трышын, якая ўжо злучылася з Брэстам) жыхароў цяперашняга Коб-рынскага раёна і зямель на ўсходзе. Тр. Пулитись дзеясл. Напружвацца з усіх сіл. Чуго та пулниіся Всё равно ны дустаныш, бо высоко. д. ІПУПАРІ толькі мн. с.-г. Папар. С. ΠΕΔΙΑ 8. Рд. Гл. куприця