тым заходам (яна сплецена з лазы). Тр. Рд. Як тая відьма умы рала, то застаўляла нывыстин свойі, шоб вони йійі колыхалы ў колышкы, платена така, ў туй, шо рыбы лоўлять. Рд. 2. Калыска. Колышка для дытюка. Рд. КОЛЬБА ж. 1. Ручка кола сячкарні, тачыла. Цуг. Рд. 2. ста-лярн. Калаўрот. Рд. КОЛЮЧКА ж. бат. Чортапалох. С. Коляный дзеспрым. Расшчэплены ўдоўж на дзве часткі (корань хвоі, каб плесці кашолиі і карзіны). Кошычкы плэтуть с курінь-ну хвові, корәні коляныйі. Тр. КОМЫЛГА ж. бат. Нарасць на дрэве (на хвоі, на бярозе). Рд. копнячок и. памянш. Отажон сена, капа. П. КОРМНИК м. Парсюи на адкорме. Д. КОРОВАЙ м. Каравай (пякуць на вяселлі і раздаюць гасцям). ΗΠ. КОРОПКА Z не. НП. Сплеценая з саломы пасудзіна, з якой свялі зер- КОРЧ м. Сутарга. Корч зайшоў у голонку (гл.). Курчі [ч] заходять у ногу цы ў руку. Рд. ΚΟΡΗΤΟ Н. Частка тачыла, у якой намочваецца камень. Тр. КОС м. (наз, сил. мн. д. косы). Дрозд чорны. Рд. Костар м. Касцёр (дроў). Два қустры дроў нарубаў. Рд. КОСЯК м. сталярн. Малка. Рд. КОТН мн. л. (в. Велькорыта Маларыцкага раёна). Гл. и озу-лі. КОЎРОТОК м. Гл. коброток. Коўротка зробыў ясыню ва, ясыніў коўроток. Раньче на коўрютках прялы. Рд. Кон м. Пакрывала. П. Р. Тонная коўдра. Зьмою ны накры ваютьця коцом, бо худудно. Р