КАБЛУК м. 1. Дэталь касы: дуга з нацягнутым палатном, зама-цаваная на коссі. НП. 2. Кальцо з дазы: частка кашолкі, каша, Рд. КАЕТ м. устар. Сшытак. Рд. КАЙДУП м. Пасудзіна, выдаўбаная з дрэва. Повны кайдуп со-ле. Р. КАЛДУБІЦЬ [6] м. Драўляная падстаўна ў корнах, на якой ляжаць камяні: яна зроблена в доўбанай калоды. Пуг. КАЛДУБЭЦЬ м. (наз. скл. мн. л. калдупці). 1. Бо-цачка. Е. 2. Гл. калдубіць. Каддубәць для журноў. Рд. КАЛДУВАТЫ дзеясл. міф. Вядзьмарыць, чараваць. Пуг. КАЛДУНСТВО н. мір. Вядзьмарства, чараўніцтва. Пуг. КАЛДУНЬНІК м. міф. Вядзьмар. Рд. КАЛДУНЬСТВО н. мій. Рд. Гл. калдунство. КАЛИТКА. Кашалёк. НП. КАМІЗОЛЬКА и. Жаночая корта. Мош. КАПАЛОШ м. Бляшаны абажур у падвеснай газавай лямпы. Рд. ΚΑΠΟΤΑ В. Сукенка. Налуже капоту. Р. КАПСОЛЬ м. Металічная насадка на канцах восей воза, якая не дае з'язджаць колу. У возі штыры капсылі. Рд. КАПТАН м. Жаночая невязаная корта. В. Д. Т. С. КАПОЛОШ М. В. Гл. капалюш. КАРАМКАТИСЯ дзеясл. Карабкацца. Пацаны лізуть, карамка-ютьця чырыз ломачьчя якоесь. Пуг. КАРАМКАТЫ (ЛІС) прым. Лес з крывымі стваламі, карцакава-ты. Рд. КАРАЧУН И. Крывое і сукаватае дрэва. Крывое дарыво, тое, шо с сучкамы, то, каз, карачун. Рд