Слоўнік народнай мовы Зэльвеншчыны (2005). П. У. Сцяцко

Слоўнік народнай мовы Зэльвеншчыны 73 МАНЕБРАВА'ЦЬ (манябраваць), незак. Манеўраваць. Ст. C. МАНЕ'БРЫ, мн. Манеўры. Дзяр. МАНЕ'Ж (манеш), м. Конны прывод, які рухае малатарню (сячкарню). Манеш стары, каб ні паламалі жарапцэ гэтыя. Ст. C. МАНКЕ T, м. Манжэта. Бязманкетаў сарочка. Кар. МАНТАШЬГЦЬ, незак., экспр. Рваць тузаючы. Нетто Лыско у зубах нанёс i стаў манташыць. Гр. МАНТЬШЯ'ЦЦА, незак. Хістацца (на ветры), матляцца. Што гэто у цябе с-пат палъта вылязло i мантыляяцца? Подвіўка, мусіць. Вар. МАРАКАВА' ЦБ, незак. Наракаць, крыўдзіцца. Ён маракуя, што ты даказаў тому злыдуху на яго. Гр. МА'РАЦ, м. 1. Назва месяца — сакавік. Як марац цёплы — гараць хутко пойдуцъ. Ал. 2. асудж. Юр. Які на цябе марац напаў, што на сяло ўсё бегаяш. Вар. МАРГАЛГ (маргале), мн. Мітусенне, «зоркі» ў вачах. Ідуіду, іўжэ нічого ні бону, адно маргале ўвачох. Kp. МАРКІТА'ЦЬ, незак. Быць у стане палавой цечкі (пра авечак, козаў). Гр. МАРКІТУ'H, м. Маркач (баран). Маркітуна гэтаго на мясо зарэжам. Кр. МАРСКАНУ'ЦЬ, зак. Кінуць, пабароць. Як марскануў яго аб землю, гаш заенчыў. Дзяр. МАРЦАВА'ЦЬ, незак. Быць у стане палавой цечкі (пра кошак, трусоў). Гр. МАСЛЯ'HKA (масьлянка), ж. Сыроватка, якая застаецца пры збіванні масла; маслёнка. Пл. MACTABE'HHE (маставенё), н. Дошкі на мосце, памост. Едн. МАСТАКО'ЛІЦЦА, незак., экспр. Масціцца. Нек прымастаколіусё, хоць на краечку слончыка. Гр. МАСЦЬ (масьць), ж. Мазь з воску, смалы i несалёнага тлушчу (для зашчэплівання пладовых дрэў). Св. МАТАРО'ЎКА, ж. 1. застар. Матацыкл. Гал. 2. Мотавеласіпед. Ал. 3. Маторная лодка. Едн. MATPO'CKA, ж. Кофта. 3 байку матроску сабе пашыла. Гр. МАТУ'ЛЯ, ж. Хрышчоная маці. Яе матуля — Паўшыха. Кр. МА'ХЕР (махяр), м. гран. Майстар. О, ты ў міне махяр на ўсе рукі, як нічого ні робіш, а як станяш рабіць — нічого ні выходзіць. Св