П.у.Сцяцко КРЭ'СКА, ж. Рыска, паметка. Гарачка ўхапіла — 39 i тры крэскі. Ст. С. Неку крэску на сьнезі правёў. Даўг. КРЭ'СЛА (крэсло), н. Частка прасніцы — дошка, на якой сядзяць. Kp. КРЭЧ, м. Крык. Як нарабіў крэчу — хоцъ ты с хаты ўцякай. Вальк. КРЭ'ЧМА, прысп. Крыкам. Адно зачапіў, так ужэ крэчма крычыць. Дзяр. КСЁ-КСЁ-КСЁ!, выкл. Так падклікаюць кароў. Гр. КУ'БАЧАК, м. 1. Вытачаная з дрэва (цыліндрычнай формы) пасудзіна з вечкам для масла. Гр. 2. Чашачка ў сотах. Кубачкі naзапячатвалі пчолы — поўныя мёду. Ст. C. КУ'ДАСА, ж. Мяцеліца. Дзе ты пойдзяш на ноч кудасаю такою, каб дзе сьнегам засыпало ■ Kp. КУДЗЕ'ЛЬНІЦА, ж. Жанчына, якая прадзе кудзелю на вячорках. Яшчэ адна кудзельніца ідзе на кудзяльніцы. Гр. КУДЗЯЛЬНГЦЬІ, мн. Вячоркі, на якіх дзяўчаты прадуць кудзелю, спяваюць, а хлопцы — заляцаюцца. Ст. C. КУД-КУДА'Х (кут-кудах)! Выклічнікавая форма ад дзеяслова к у д а х т а ц ь. Курыца кут-кудах — кут-кудах i паляцела з гнязда. Мусіць, зьняслася. Гр. КУ'ДЛА, ж. Распуста. Скруцілася саўсім — кудлаю стала. Kp. КУДЛА'Ч, м. Касмач. Пара ўжо стрыхчыся кудлачу гэтаму, такія кудлы загадаваў. Гp. КУЖО'ЛНЫ, прым. Кужэльны. Кужолно палатно моцно натто. Гр. КУЗ'АКА, ж. 1. Насякомае, кузурка. Кузака поўзая — i ўжэ байіцца. От палахлівая! Гр. 2. пераннепаш. Пра малое дзіця. Кузака, i moe щбе палохая. Ст. C. КУЗЁ-КУЗЁ!, выкл. Так падклікаюць жарабя. Гр. КУ'КА ж., дзіцяч. Балячка. Куку зрабіў. Гр. КУ'КЛА, ж. Метка ў жыце — звязаныя вузлом каласы. Каб ведаў, дзе твая дзялка— куклу завязаў. Гр. КУЛІНА'РЧА, ж. Кулінар-жанчына. Гр. КУЛЬ, м. 1. Вялікая звязка лёну. Пяць кулёў льну нарвала. Пл. 2. Сноп адборнай саломы для пакрыцця страхі. Кулёў навыбіраў c mae біткі (снапоў). Св. КУЛЬБА'КА, ж. Частка варштата, што прытрымлівае навой асновы, каб не круціўся. Гр