Слоўнік народнай мовы Зэльвеншчыны (2005). П. У. Сцяцко

Слоўнік народнай мовы Зэльвеншчыны 143 ШЫЦЮ'К, м. Шашаль. Шыцюкусе дзьверы стачыў. Вальк. ШЭ'РХНУЦЬ, незак. 1. Ледзь-ледзь замярзаць (пра глебу). Шэрхня зямля. Kan картоплі ні памерзьлі хаця. Яр. 2. перан. Ледзянець. Такое пачуў, што скура шэрхня. Ст. C. Э ЭЛЕ'КТРЫКА (алектрыка), ж. Электрычнасць. Алектрыка добро сьвеціць. Яг днём відно. Яр. I радзіво, i алектрыку правяліў сяло. Зл. Ю ЮРО'К, м. Палачка (з прораззю i дзірачкамі на канцах) для звівання нітак (на клубок). Бяз юрка клубок слапкі будзя. Яр. ЮСТЭ'РКА (юстэрко), н. Люстэрка. А сама ўсё ў юстэрко глядзіць, ці хагршсё добро прыгладзіла кудлы. Гал. Ю'ШКА, ж. 1. Суп з крыві вепрука i перацёртай мукі. Наварила юшкі, як паршука закалолі. Елі i хвалілі, што смашна. Даўг. 2. Кроў. Юшку спусьцілі с паршука, кап сало бело было. Яр. КУШЫЦЬ, незак. экспр. Цячы струменем (пра кроў). От страшно лядзець на яго — кроў гаш юшыцъ з раны. Яр. Я Я'БЛЫКА (яблыко), н. Яблык. Яблыко нісмашно даў. Яр. ЯГЛГЦЬ, незак. экспр. Вастрыць. Годзі табе ягліць гэту касу, нагастрыў ужэ! Св. ЯГЛЬГ (яглэ), мн. Так кажуць пра яду, якой няма i не будзе. Што ты зварыла на вячэру нам? — Яглэ, каб ні еўшы спацъ ляглі. Гр. ЯДРО'НЫ I, прым. Ураджайны — з вялікай колькасцю пладоў. От ядроныя грушы будуцъ, як цъвет ні ападзя. Гр. Гарэхі ядроныя, але зярнята яшчэ малыя. Св. ЯДРО'НЫ II, прым., жарт. Дзіравы, абабіты (пра адзенне, абутак). Скінуў бы ты гэтыя ганавіцы ядроныя, а то адныя касмачэ вісяць на йіх. Кр. I чаравікі твае ядроныя — гаш пальцы павьілазілі. Гр