ДУБІНА ' ж. зборн. Дубняк. У дубінё натто сіняке растуць. Гр. ДУ 'НДЗІЦЬ (дуньдзіць), -джу, -дзіш незак. жартаўл. Ссаць. Ніц есьці ні хоча, адно ўсё дундзіць цыцку. Bap. ДУРЛЛЕ'Й, -яў м. Дурань. От дуралёй, адно сьмяёцца i сьмяёцца. Ал. ДУРАЛЕ'ІНА (дуралёйіна) м. узмацн. Д урань, дурачына. Ст. C. ДУРАТА' ж. незад. Клопат. Вазьмі дзііця да сябё, то дураты колькі трэба адно. Kp. ДУРНІ'ЦА ж. незад. Дарэмшчына, дармавое. Саўсім за дурніцу прадаў яблыкі. Гр. ДУРЬГЦА, -аў ж. Дурная, дурніца. Хто з гакою дурыцаю жыцімя. Ст. C. ДУРЭ'Ц,-рцоў м. Дурань. Нёкі дурэц, ні чалавёк з розумам. Гр. ДЫГА'ТЬІ прым. 3 доўгімі нагамі, цыбаты. От пятух дыгаты ў Настулі. Ст. C. ДЫТАЦЬ, -ая незак. Мощна'біцца ('ітрасэрца). Як трохі параблю боляй, так i дыгая сэрцо. Kp. ДЫТУСЬ, -яў м. жартаўл. Цыбаты. От выцягнуўсё, большы за бацька— дыгусь гэты. Ст. C. ДЫ 'КТА ж. Фанера. Дыктаю абаб'ю сьцёнку. /. ДЫ 'ЛЯ, -яў ж. Адна з дзвюх рамаў варштата. Дылі паставіў, a тагды навби i астальнбё прычапляй. Гp. ДЭ'БАЦЬ, -аю, -аяіш незак. спагадл. Ісці, дыбаць. От які зь ягб хадок. Дэбая крышачжу кала даму. Гр. ДЭ'КА (дэко), -аў н. Дэкаграм. Што там, яг дэко ні даважыла! Гр