Дыялектны слоўнік. З гаворак Зэльвеншчыны (1970). П. У. Сцяцко

 ◀  / 186  ▶ 
бісься зак. Вызваліцца, перамагчы (пры дужанні). Дзе ты выцярабісься с-пад ягб, мядзьнёць такі! Kp. ВЬГЦ ЕРАБІЦ Ь (выця'рабіць), -блю, -біш зак. жартаўл. Выесці. Цэлу міску выцярабіў, як прагаладаўсё хлопяц. Ал. ВЬРЦ УХЛ ІЦ Ь, -ю, -іш зак. Выжлуктаць. Усё выцухліў i каплі ні пакінуў губы аммачыць. Ст. C. В Ь ГЦ Ы ГА Н ІЦ Ь, -ю, -іш зак. незад. Вылрасіць. Ен усё выцыганіць, ты яго ні ведаяш ішчэ. Bap. ВЫ ЧАУЛ Л Я'Ц Ь, -яю, -яяш незак. Вытвараць, вычвараць. Чаго яны на том всчары ні вычаўплялі: i скакалі, i сьпявалі! Ce. ВЫ ЧВАРА'Ц Ь, -аю, -аяш незак. Балбатаць, гаварьшь пустое. Як стаў вычвараць — гаш брытко слухаць. Ст. C. ВЫ ЧЬГТВАЦ Ь, -аю -аяш незак. Галаоіць, плакаць з прыгаворваннем. А як стала вычытваць па Івану, гаш yce заплакалі. Bap. ВЬ ГШ Ч Ы Т Ы, -аў толькі мн. Вылікі. Бяз нышчытаў гэдаквяля ні будзя. Ал. ВЭ'ДЛУГ (івадлух) прыназ. У параўнайні з Што твой ровар вэдлух матароўкі! Гр. ВЭ'Н ГРЬІН,-аў м. жартаўл. устар. Той, хто кастрыруе. Гр. ВЯЗ (вяс), -аў м. Папярочная дошчачка, якая звязвае палазы ў адно цэлае; замацоўваецца да ікатылоў у ніжіняй частцы. Даўг. ВЯСЕ'Л ЬН ІК, -aў м. Удзельнжівяселля. Ужэ ўсе вясёльнікі парасходзіліся, ціхо ў хаці стало. Ce. ВЯСН Я'НЫ (вясьняны) прым. Вясновы. Вясьняныя аіпшкі омажыімо. Пл
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бўдзя, выцярабіць, вэдлуг, вэн, гўбы, парасхбдзіліся, слўхаць, хлбпяц
8 👁
 ◀  / 186  ▶