Дыялектны слоўнік. З гаворак Зэльвеншчыны (1970). П. У. Сцяцко

таць, выхлебтаць. Выжалапаў цэлу бутлю гарэлкі за сьвято. Пл. ВЬГЖ ЛА, -аў ж. зняважл. Пра таго, хто віжуе. Настаяшча выжла, усё вывіжуя. Kp. ВЫ ЗІК А'Ц Ь, -аю, -аяш незак. Крычаць, вызвярацца. I чаго ты вызікаяш на мінё? Я ні баюсё цябё. Гр. ВЫ 'ЗІК Н УЦ Ь, -y, -еш зак. Гл. в ы з і к а ц ь. Як вызікня на мінё, гаш спалохалася. Ст. C. ВЫ ЗІРА 'Ц Ь, -аю, -аяш незак. 1. Выглядаць, Чаго вызіраяш з-за дзьвярэй? Ідзі ў хату. Гр. 2. перан. незад. Прасіць, чакаць ласкі. Як магу — сам сабё зараблю, а як нізамагу — тагды буду вызіраць, каб ёсьці далі. Ст. C. ВЬГЗУБАЦЬ, -аю, -аяш зак. Выбраць моцнае яйцо (стукаючы аб зубы). Яйцо вызубаў, што ніхто ні выб'я. Kp. ВЫ ЗУ'БВА Ц Ц А, -аяцца незак. Усходаіць (пра збожжа). Ужэ пачалб вызубвацца, хутко пасходзіць (жыта). Гp. ВЫ 'ЗУ Б ІЦ Ц А, -іцца зак. Гл. в ы з у б в а ц ц a. Хутко i авёс вызубіцца. Kp. ВЬГИ СЦ І (вьгсьці), выдзя зак. І.Вылецець. Пчолы вышлі, трэ рой лавіць, нёдзя на вішні сеў. Bap. 2. Вылупіцца (з яйца). Трбё куранятаў вышло, да вёчара мо ўсе паўходзяць. Гp. Інаычаня вышло зь яйца. Kp. ВЬГК АП АНЫ прым. Надта падобны, як дзве каплі вады; выліты. A Валік той — выкапаны бацько. Ал. ВЬГКАЧАЦЬ, -аю, -а»ш зак. Гл. к а т а ц ь. Трохі мёду івыкачаю. Ст. C. ВЫ 'КРУМ КАЦЬ, -аю, -аяш зак. непаш. Выпрасіць. Hi быў бы гэто ён: выкрумкаў у баць* ка (грошы).ГЯ